Өлең, жыр, ақындар

Ау, құрбым

  • 21.10.2021
  • 0
  • 0
  • 1299
Биік таудың басында балқарағай,
Ауылым көшіп барады көл жағалай, ау, құрбым,
Жолы қиын жұмбақ тағдырдың.
Көшіп ауылың кеткенде таудан асып,
Болар екен тағдырдың әлдеқалай, ау, құрбым,
Қимасыңды қайда қалдырдың?

Қайырмасы:
Ахау, қимасыңды, қимасыңды, ау, құрбым,
Қимасыңды қайда қалдырдың?

Көшкен бұлттай ауылың бел асқанда,
Жарқырасын жұлдыздың көк аспанда, ау, құрбым,
Жолы қиын жұмбақ тағдырдың.
Биік таудың тұманы қалың келер,
Тап болғайсың сені іздеп адасқанда, ау, құрбым,
Қимасыңды қайда қалдырдың?

Қайырмасы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бозторғайдың жағы талмас

  • 0
  • 0

Өлең өлді деген жанның алдыменен өзі өлген,
Күпіршілік қылғандардың оңбайтынын сезем мен.
Жаратқанның жерге төккен ол­дағы бір зауалы –
Көктен тамшы бұйырмаса гүл ерніне кезерген.

Толық

Көкек қары

  • 0
  • 0

Қар ма бұл көктемдегі қылаулаған?
Барады қозғау салып мынау маған.
Бұл өмір ұқсап кетті қарлы шыңға,
Басында будақ бұлттар мың аунаған.

Толық

Қара тастан ұн тартып

  • 0
  • 0

Өлеңімнің жолын жапты, дөңбек тастап әлдекім,
Тоған бұзар тасқын сөзім бұлқынады ал менің.
Тағдырымның кіріптар ғып қойғанын­ай тақысқа,
Тақуадай тұқырайған астындағы сәлденің.

Толық

Қарап көріңіз