Оттарына оты түсіп көзіңнің

Оттарына оты түсіп көзіңнің,
Бойыңды сәт, асау құйын, жел жеңді.
Көкірегіңе бастың... тартып сезімнің –
Нүктесіндей, серіппелі кеудемді...
Сүйгемін, жоқ... өз жолында өлгенмін,
Тәтті-ащыңды айыра алмай тамсанам.
Күшіменен сол бір оттың, сол желдің,
Жапыраққа ұқсап ұштым мен саған.
Ғашық көзге ашық қара, толғанып,
Көкірегіңе көкірегімнен қақпа ашам.
Көз жасындай жүрегімді қолға алып,
Өз еркіңде, табанға сап таптасаң.
Көздеріңнен аудармашы көзіңді,
Ішіндегі сыр аулаймын тереңнен.
Әртүрлі оймен арпалысып, өзіңді –
Бір көруді, бір өмірдей көрем мен...
Емшім, жабық «ауруымды» емдегін,
Жария етпей есімімді елге енді.
Мықты болсаң, мергендікпен сен менің,
Серпіп ашқын, серіппелі кеудемді...

---