Өлең, жыр, ақындар

Үмітім менің алданды

  • 07.11.2021
  • 0
  • 0
  • 690
Үмітім менің алданды,
Жанымның гүлі тұр жылап.
Жалпағынан басып жалғанды,
Қарайсың салқын, тұнжырап.
Өкпе айтам, несін тағдырға,
Жұлдызды өптім, айды өптім.
Қосылып жасым жаңбырға,
Жуып тұр кірін әйнектің.
Өткенге бүгін күйініп,
Көктемге қарай сырғиын.
Өкінішім ұршық иіріп,
Ішімде соғар мың құйын.
Үмітім менің алданды,
Қабағымнан бұлт аулап.
Сезімді сәттік малданды,
Көз жасымнан күлкі аулап.
Қайтсын ол, мұңын өзгенің
Бір түнді қуып, бір түнім.
Үмітсіз қарап көздерім,
Сыпырар сәуле кірпігім.
Сәттерім, қалай тез өтті,
Сүймесе, неге жымиды?
Өкініш өртеп, өзекті,
Өзектен бір жел ұлиды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Лабасыға

  • 0
  • 0

Емшек тау, ақ бұлт емген Лабасы,
Төнеді төбесінен күн анасы.
Жатыр ол қарсы алдымда жонын керіп,
Секілді арманның ту мұнарасы.

Толық

Жас ақынға жауап

  • 0
  • 0

Ақын әпке, жанға жақын жырларың,
Сендей болар кеуде соққан бір дарын.
Өзгелерге насихаттап өзіңді,
Неге үй алып, астанада тұрмадың?..

Толық

Абайға

  • 0
  • 0

Абайға мен қараймын, Абай – маған,
Өткір, ойлы көзбенен абайлаған.
Құлағыма келеді қоңыр үні:
«Барасың сен,— дегендей,— қалай, балам?»

Толық

Қарап көріңіз