Өлең, жыр, ақындар

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 399
Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап,
Табиғатқа болғандай көңіл құндақ.
Көрінеді көзіме шешуі жоқ.
Дүние деген құпия, болып жұмбақ.
Тауыса алмаған бақытты бабам жырлап,
Шақырғандай қолдарын далам бұлғап.
Ғашық болып, өртеніп кімді сүйсем,
Салқын тартып, сол болар маған жұмбақ.
Домбырама қоншы кеп көңлід ырғақ,
Көрген түсім барады өңімді ұрлап.
Күн мен түндей келетін кезекпенен,
Өмір жұмбақ, құпия, өлім жұмбақ.
Ауырлаймын...
қонғандай басыма бұлт,
Үмітімді арманға ашына ғып
Құрай алмай жүрмін мен әр белеске –
Өмірімнің әр сәтін шашып алып.
Шөлдеп келіп, өмірге шөлдеп өтем,
Шөлдеп жүріп, болмаспын көлге мекен.
Көп жұмбағын дүниенің шеше алмастан,
“Бір жұмбаққа” айналып мен де кетем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қабағыңды қарама, түйіп маған

  • 0
  • 0

Қабағыңды қарама, түйіп маған,
(Бір көргеннен біреуді сүйіп қалам)
Махаббатсыз жамылған мұз көрпені,
Мұхиттаймын мәңгілік ұйықтаған.

Толық

Есенинге

  • 0
  • 0

Төрімде суретің тұр гүл ұстаған,
Бет – бейнең неткен ыстық туыс маған.
Толқындай жирен сары бұйра шашың,
Өлкеңе ұқсайды екен күн ыстаған.

Толық

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін

  • 0
  • 0

Ауырмайтын жерім жоқ менің бүгін,
Жайнап тұрып солғандай көңіл гүлім.
Жаяу шамдай, бір өшіп, бір жанамын,
Өшірер ме жел үрлеп, өмір күнін.

Толық

Қарап көріңіз