Өлең, жыр, ақындар

Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 447
Тауын жырлап, жерімнің көлін жырлап,
Табиғатқа болғандай көңіл құндақ.
Көрінеді көзіме шешуі жоқ.
Дүние деген құпия, болып жұмбақ.
Тауыса алмаған бақытты бабам жырлап,
Шақырғандай қолдарын далам бұлғап.
Ғашық болып, өртеніп кімді сүйсем,
Салқын тартып, сол болар маған жұмбақ.
Домбырама қоншы кеп көңлід ырғақ,
Көрген түсім барады өңімді ұрлап.
Күн мен түндей келетін кезекпенен,
Өмір жұмбақ, құпия, өлім жұмбақ.
Ауырлаймын...
қонғандай басыма бұлт,
Үмітімді арманға ашына ғып
Құрай алмай жүрмін мен әр белеске –
Өмірімнің әр сәтін шашып алып.
Шөлдеп келіп, өмірге шөлдеп өтем,
Шөлдеп жүріп, болмаспын көлге мекен.
Көп жұмбағын дүниенің шеше алмастан,
“Бір жұмбаққа” айналып мен де кетем...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр

  • 0
  • 0

Арман жел, орман-шалғын иіріп қыр,
Кешкі бұлт қанатына күй іліп тұр.
Аспандай күмбірлеген домбырадан
Жатқандай жер кеудеме құйылып сыр.

Толық

Көздерімде күні тұрды аспанның

  • 0
  • 0

Қалған мезгіл болар, бәлкім, таң атып,
Ажал мерген құлатыпты мені атып.
Қос жанары жабылмаған басымды
Таулар жаққа койған екен қаратып...

Толық

Әйел көңілі, айт, қашан шағылыпты

  • 0
  • 0

Әйел көңілі, айт, қашан шағылыпты,
Әлдилеумен бар арман, бар үмітті.
Келген жәйлап, білдірмей, уақытпенен,
Мойындамай жүреді ол кәрілікті.

Толық

Қарап көріңіз