Өлең, жыр, ақындар

Таулардан ақбоз құлап таң

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 415
Таулардан ақбоз құлап таң,
Толғатқан шақта күміс күн.
Сай жаққа өрген бұлақтан,
Етпеттеп жатып су іштім.
Басымда ойлар айқасты,
Еркіне еріп сезімнің.
Жағада жатқан қойтасты,
Жастанып жатып көз ілдім.
Табиғат тірі кестедей,
Көшіріп берсем өлеңмен.
Ауаны турап кеспедей,
Аққулар ұшты төбемнен.
Қалғып бір кетсем, ой қамап,
Саусағын жазып құрсаған.
Бетімді желпіп аймалап,
Оятып алар бір самал.
Өтпейді сенсіз күнім көп,
Кетпейді сенсіз күнім көп.
Туған жер, саған құлын боп,
Орала берем ширығып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көше – ағын, қозғалған ояу қала

  • 0
  • 0

Көше – ағын, қозғалған ояу қала,
Адымдаймын асықпай баяу ғана.
Еске сені салады елестетіп
Біз кездесе беретін аялдама...

Толық

Мен соғысты көргем жоқ

  • 0
  • 1

Соғыс деген суық үн,
Соғыс деген күз, қайғы.
Соғыс десе буыным,
Сынбай тұрып, сыздайды...

Толық

Нұрғиса

  • 0
  • 0

Құстар қайтып барады, көлге сән берер,
“Аққу күйі” - өлмейтұғын мәңгі өнер.
Сыңғыр-сұлу жарық дүние ішке еніп,
Күннен өрген ән салғандай сәулелер.

Толық

Қарап көріңіз