Өлең, жыр, ақындар

Таралған бұғы мүйіз тау шынарым

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 589
Таралған бұғы мүйіз тау шынарым,
Тұр ма екен жапырағы тауысып әнін.
Көңілсіз кездерінде көгіңнен мен,
Өлеңмен таңғы шықтай тамшылармын.
Күлкіңнен тағдыр ерте айырды ма,
Әжімі-ау уақыт салған шайыр мына.
Құз-қия қатері мол биіктіктен,
Сындырып сабағыңды, жай ұрды ма...
Өмірдің қысы, күзі, көктемінде,
Япыр-ай, ауыр азап шекпедің бе.
Жасырмай айтшы, шынар, жыладың ба,
Кейде бір жалғызсырап кеткеніңде?
Оралып олжа тапқан бір алыстан,
Кернеген көкірегін қуаныштан.
Сапарын саған айтып шаңқ етіп бір,
Төбеңнен шыр айналып қыран ұшқан.
Аспаннан тауда тұрып бұлт сұрарсың,
Біздерге қайратыңды ұқтырарсың.
Сайысып нажағаймен жалғыз өзің,
Иілмей, құласаң сен, тік құларсың...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Музейде тұрған бесік

  • 0
  • 0

Кім қарап жұмбақ сырды білген оңай,
Ойнатқан сәби күлкі күннен арай.
Жер-ана көзіндей боп, өзіндей боп,
Келдің сен, ескі бесік, мұнда қалай?

Толық

Қуаныш пен өкініш бәрі де өтер

  • 0
  • 0

Қуаныш пен өкініш бәрі де өтер,
Жүрек суып, кеудеңнен жалын кетер.
Көңіліңнің кеңейткен көк аспанын,
Боп көрінер табынған әнің бекер...

Толық

Ақын өлді

  • 0
  • 0

Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер