Өлең, жыр, ақындар

Келдің бе, Май!

  • 08.11.2021
  • 0
  • 0
  • 617
Келдің бе, Май!
Толықсып, гүліңді алып,
Бар әлемге ұлы күн нұрын жағып.
Қол ұстасқан қарашы көшедегі,
Көңілді ғой керемет бүгін халық.
Көкірегіңе бәйшешек тағып келдің,
Жон-арқасын көгертіп алып жердің.
Адамзаттың көзінде бақыт күліп,
Ақындарға ен-тегін шабыт бердің.
Келдің бе, Май!
Аспанды айна ғып бір,
Он екі айды тағы да айналып бір.
Табиғат та тамылжып өзіңе ұқсап,
Дүние тұтас еріген Май болып тұр.
Шуағыңмен кеудені жылтып ақтың,
Күткен тойым келіпті-ау, жыл құрап күн.
Осынау жарқын жүзбен ашық аспан,
Куәсіндей достықтың, ынтымақтың.
Дәл өзіңдей мен дағы жасанамын,
Қуаныштан көзіме жас аламын.
Жер әлем – көгеріп тұр күн көзімен,
Талпынған тұңғышындай жас ананың.
Алыстардың көз жетпес көріп бәрін,
Ағыстардың есітіп ерікті әнін.
Көк төсінде қалқиды көгершіндер,
Көңілдерге туыстық егіп дәнін.
Келер әлі алдымда мерекем көп,
Бәрін күтіп аламын, сен екен деп.
Маужыратып тыңдайын, сырыңды май,
Төріме шық, кәнеки, берекем боп.
Келдің бе, ару Майым, гүліңді алып,
Толықсып жүз құбылып, күлім қағып.
Әсерің-ау бір сенің, көшедегі,
Көңілді ғой ерекше бүгін халық!
Көңілді ғой, ерекше бүгін халық,
Жер үстінде гауһар күн нұрын жағып.
Бақыт жауған секілді әрбір жанға,
Аяңдайды ақырын күлім қағып...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

  • 0
  • 0

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.

Толық

Жан сырласым...

  • 0
  • 0

Сырды жүрген жасырып,
Шертсем, жылар тас ұғып.
Даусым жетпес алысқ-а-а-а
Елегізем... асығып.

Толық

Кездескенде қыстың әлсіз қолымды

  • 0
  • 0

Кездескенде қыстың әлсіз қолымды,
Білгің келіп бәрін ішкі хал-жайдың.
Сенің мәңгі күтер едім жолыңды,
Бірақ мәңгі өмір сүре алмаймын...

Толық

Қарап көріңіз