Өлең, жыр, ақындар

Менің кеуде тұсымда қоңырау бар

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 522
Менің кеуде тұсымда қоңырау бар,
Сыңғырласа қоңырау, жалын аунар.
Жел үзгенде жылатып жапырағын,
Сағыныштан сарғайды сары баулар.
Көк аспанда қалқыды қарлығашым,
Жоқ боп қалған кезінде барды ұғасың.
Қара орманға қарлығаш қайтпай қалды,
Алатауым сілкіді қарлы басын.
Теректердің тамыры тозбағасын,
Жасыл орман тосады өз бағасын.
Сырымды айттым жылаған жапыраққа,
Жүректегі жалыным маздағасын.
Тежей алмай шалықтап кеткен нұрды,
Көбелекке ілесіп көктем кірді.
Жанымызды барады жарқыратып,
Аппақ шуақ аралап көк пен қырды.
Жанымызды барады жарқыратып,
Жарқыраған шуақтың арты бақыт.
Найзағайлар оянып түн ішінде,
Аспан жаққа ойнады алтын атып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мылқау қыздың монологы

  • 0
  • 0

Қақ айырып шығатын қара мұзға,
Қызғалдақтай гүл жарған дара құзда,
Мықтылықпен ұштасқан нәзіктігі
Болды біздің махаббат арамызда.

Толық

Сапарлар сан қызықты толғап еді

  • 0
  • 0

Сапарлар сан қызықты толғап еді,
Жылы жел қуып жетті жолда мені.
Салқында суық қарға бүріседі,
Жылылық – тіршіліктің ол да лебі.

Толық

Ренжіме

  • 0
  • 0

Бір түп ағаш артық ектің, ренжіме,
Жалғасысың жарты беттің, ренжіме.
Зорлықшылдар зорлықтарын жасаса,
Жалын болып шарпып өттің, ренжіме.

Толық

Қарап көріңіз