Өлең, жыр, ақындар

Шалқығандай от тілі ыстық үйден

  • 13.01.2022
  • 0
  • 0
  • 322
Шалқығандай от тілі ыстық үйден,
Қызыл күнді бетке алып ұшты күймем.
Кешкі шапақ шөмеле төбесіне
Шашыратып қып-қызыл ұшқын үйген.
Көгершіндер қанатын көкте қағып,
Сыңғырлайды күміс су шеттен арық.
Алдындағы күндерге ынтығумен,
Ағыстары Арыстың кеткен ағып.
Өзен-көлі қосылып бар даланың,
Шайқалады шарасы Шардараның.
Айдынында көк аспан теңселгенде
Таңданамын, толқимын, арбаламын.
Көлкіп ұшқан көгілдір Көктөбе-мұң,
Толқып-толқып тұрды да, төкті өлеңін.
Менің аппақ арманым желкен болып,
Бара жатыр ішінде көк кеменің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің сорлы жүрегім мәңгі ғашық

  • 0
  • 0

Менің сорлы жүрегім мәңгі ғашық,
Күз боп шалқып, кетеді ол әнге ұласып.
Алма ағашы жұпарын бұрқыратып,
Аппақ гүлі төгіліп, талды басып.

Толық

Құстарға жем бергенді ұнатамын

  • 0
  • 0

Құстарға жем бергенді ұнатамын,
Өйткені баласымыз бір атаның.
Құстың да, адамның да қанаты бар,
Қонатын тұғыры бір – ұлы Отаным.

Толық

Қара түннің қойнауында қалғыған

  • 0
  • 0

Қара түннің қойнауында қалғыған,
Мен отырмын таңға тіреп басымды.
Жұлдыздар-ай, сен не дейсің ал бұған,
Бұрымдарым ақ төсекте шаШәмшия Жұбатовашылды.

Толық

Қарап көріңіз