Өлең, жыр, ақындар

Кәсібін қоймас ұры адам

  • 23.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1214
Ауру, жоқтық... және өлім
Қолымда көп дәлелім.
Лақтырылған сүйекке
Таласады әлі елім.

Ел емес, елге ұқсарлар,
Әрине, «шөпкетышарлар».
Жегені желім боп шығып,
Бір күні қан құсарлар.

Қақпанға түсіп, қақсаған,
Көнбейді ымға, бопсаға.
Дәніккен «Қарсақбайларым»,
Әділет соты жоқ саған.

Қарамас көзге жылаған,
Кәсібін қоймас ұры адам.
Алады бәрі, береді,
Бермейтін елде – бір адам!

Қоғамның жүзі – пара бет,
Апарар қайда арам ет?
Алладан аяқ тартпаған,
Берген де, алған – қарабет!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақы жүрек

  • 0
  • 0

Күмәнді ұлдар көбейді,
Анамның тілі өгейді!
Азды ма, әлде әруақ,
Додаға түсіп, таланған,

Толық

Сатпайтын нәрсе қалмады

  • 0
  • 0

Көңілім бар даладай,
Елім сүйіп, қолдаған.
Ақын жаны – баладай,
Баланы кім алдаған?

Толық

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Маған тиер таяқты саған тиер деймін-ау,
Өзімді емес, сені аяп, содан қайғы жеймін-ау!
Тыныштықты тілейтін, көңіл құсы – көгершін,
Көз алдыңда таусылып бара жаттым, не дерсің?!

Толық

Қарап көріңіз