Өлең, жыр, ақындар

Кәсібін қоймас ұры адам

  • 23.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1029
Ауру, жоқтық... және өлім
Қолымда көп дәлелім.
Лақтырылған сүйекке
Таласады әлі елім.

Ел емес, елге ұқсарлар,
Әрине, «шөпкетышарлар».
Жегені желім боп шығып,
Бір күні қан құсарлар.

Қақпанға түсіп, қақсаған,
Көнбейді ымға, бопсаға.
Дәніккен «Қарсақбайларым»,
Әділет соты жоқ саған.

Қарамас көзге жылаған,
Кәсібін қоймас ұры адам.
Алады бәрі, береді,
Бермейтін елде – бір адам!

Қоғамның жүзі – пара бет,
Апарар қайда арам ет?
Алладан аяқ тартпаған,
Берген де, алған – қарабет!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың

  • 0
  • 0

Ұсақ кемшілігімді кешіре алмадың,
Асқақ қасиетімді – есіңе алмадың.
Алдыңда – жібектей, есіле алмадым,
Түйін боп қалдым да... шешіле алмадым.

Толық

Желтоқсан

  • 0
  • 0

Маған тиер таяқты саған тиер деймін-ау,
Өзімді емес, сені аяп, содан қайғы жеймін-ау!
Тыныштықты тілейтін, көңіл құсы – көгершін,
Көз алдыңда таусылып бара жаттым, не дерсің?!

Толық

Дос іздедім

  • 0
  • 1

Дос іздедім, сабылып, Төлегендей,
Дос іздедім, қалың жұрт елегендей.
Дос іздедім, қуансам құшақ жайып,
Дос іздедім, сүрінсем, жебегендей.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар