Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім менің

  • 26.01.2022
  • 0
  • 0
  • 1363
(аударма)

І
Көзімді тігем жыраққа,
жанымда әлі жайлылық.
Жүрсе де жырым сынақта,
қайтемін оны қайғы ғып.
Алдымнан азап тосқанда,
жауратар мені қарлы сыз.
Қайтемін, кейбір достар да
жауымнан бөліп алғысыз.

2
Қуаныш, қайғы жүгінен
басады зілдер денені.
Егіздей,
бірі бірінен
ажыраса алмай келеді.
Пыр етіп жерге түскенде
аштықтан басқа не білдім.
Қайғы мен мұңды ішкенде,
ашылар сыры өмірдің.

3
«Жалғыздық» әні зарлайды,
тағдырым неткен қайғылы!
Айнала елсіз.
Арбайды
жалғыздан жүріп Ай, Күні.
Рубаб қайда шақырды?
Дутар да жалғыз. Жаны жыр.
Барабан мылқау батыр-ды,
қайғы мен күлкі — бәрі бір.

4
Көз салам таудан әр елге:
Ферғанам ғана — сол жұмақ.
Өлке жоқ мұндай әлемде,
тасада жатыр ол бірақ.
Бұлбұлы да оның төменде,
төккенмен әнін еліне.
Түйіліп бүлттар төбемде,
көрсетпей қойды мені де.

5
Күн туар әлі, білемін,
ыза мен әнім бұрқанар.
Сыбырлап қояды жүрегім:
«Жырды тек — түбі жыр қазар!»
Арманды тулат, көңілім,
үміт-нұр құйып жанарға.
Алғысөз — бүгінгі өмірім,
ғұмырым, әнім әлі алда!

6
Күндерім үшып барады,
жағалауларым тұнжырап.
Өткен күн — елес.
Ағады
бұрқаныстарсыз құр жылап.
Өкпем бар өткен күндерге —
дұрыстап өмір кешпедім.
Ойламай соны бір демде,
есейіп бәрін екшедім.

7
Қуаныш — сәттік шарап бір,
қайғысы бірақ тозбайды.
Ойлаймын азап жамап құр,
сонау бір ғажап көз жайлы.
Адамның күйін сынға алма —
қанатын өтер жая алмай.
Қол соғып бірде шыңдар да,
құмырысқа бірде аярдай.

8
Бір шындықты білгем мен,
өмірім де мөлдір-ді.
Мөлдір еді тілек те,
жұмақ деуші ем жерді де.
Бәрі өзгерді,
жүрекке
бір қолаң шаш енді де.
Жанымды ұқпай,
көңілін
қыздырды жат жалынға.
Содан
әрсіз өмірім,
жараланғыш жаным да.

9
Өмірден күттім берер деп
бәрін де.
Жас ем, несіпті ем.
Күтуші ем қашан енер деп
бақытым біздің есіктен.
Жатқаннан бақыт безінер,
жиіркенер одан өмір де.
Күрессіз күткен
кезігер
бақытқа емес, өлімге.

10
Біреуді қорғап, жан салам,
жүремін күйіп, шырылдап.
Қорғағандарың ал саған
мысқылдай қарар қырындап.
Жанталас, күрес,
жүргені
адамға жетпей кең дала.
Байсалды қалпы
ілгері
айналып тұрған Жер ғана!

МҰХАМЕД ӘЛИ



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жайсаңдар кетті...

  • 0
  • 0

Өзбекәлі аға дүние салғанда…
Маңдайына біткен халқымның
дара тұлға едің, жан аға.
Сөнгендей көкте алтын Күн,

Толық

Жігерлену

  • 0
  • 0

Еңсемді енді мен де бір көтерейін,
тамағымды кенейін, жөтелейін.
Көзі түспес көсемдер көрер ме екен –
бірін Беке, біреуін Төке дейін.

Толық

Қоңыраулатып көктемдер келді маған

  • 0
  • 1

Қоңыраулатып көктемдер келді маған:
айналғандай бақтарға желді далам.
Бұл күйімді кешті ме, кешірер ме
осы күнгі, бұрынғы, ендігі адам?!

Толық

Қарап көріңіз