Теңіз

(аударма)

Теңіз керек жаныма
(Бұл құштарлық сіңіп кеткен қаныма),
Ол өйткені үйретеді сырлы сазды әуенге,
Үйретеді тек өзінің қиянатсыз арына.
Мен білмеймін неліктен
Теңіз деген толқындар ма,
өмір ме әлде желіккен?
Түсімде де жүрем ылғи теңіздерде, әйтеуір,
Көк толқынның арасынан жыр маржанын теріп мен.
Өледі адам.
Сосын оны тірі адамдар сыйлайды.
Күл-талқан боп қара тас та қирайды.
Соның бәрін көрсетіп ап касиетті қара Жер
алдымызда елім барын еске салып қинайды.
Бірақ, теңіз,
соның бәрін ұмыттырып сен, міне,
Талпынтасың алға тағы, жадыратқың келді ме?
Сен үйреткен махаббатың жүрегімде жалындап.
Сүйемін мен ауа, құмды, құтырынған желді де.
Түңілгенде кейде мынау өмірден,
Жабырқаңқы көңілмен
жағаңа кеп кеңдігіңе көзім салып тұрамын,
Сезем сонда құштарлық пен өр қайратты өңіңнен.
Сонау көктен жеткенінше асығып,
Жұлдыздар да жымыңдайды толқыныңа шашылып,
Ештеңеден қаймықпайтын ерлігіңе бар әлем
жатар сонда табынып кеп бас ұрып.
Сонда менің жүрегімді тырналаған
бар қайғым
толқыныңмен шайылар.
Енді мұңсыз жандаймын.
Күнде осылай күрсініп кеп,
құдіретті теңізім,
өр үніңнен қуат алып өмірімді жалғаймын.

ПАБЛО НЕРУДА

---