Өлең, жыр, ақындар

Ортасында достардың

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1444
Ортасында достардың
сәуле шашып бір жарық,
табанымда – көк шалғын,
келе жатам нұрланып.
Елдің көңілі – нәр маған
себелейді ақ нұрын,
заты әйелге тамбаған
даналықтың жаңбырын.
Дауылдарға кеуде ашып
жалаң төсті тағдырым.
Жалаңаяқ сең басып,
құздарына қарғыдым.
Сезімімен халқымның
сақтап жүрек дірілін.
Талай отқа шарпылдым,
сонда да әлі тірімін.
Дос көңілдер – Күн, ғалам
тілек тілер анамдай.
Қуат құйып тұр маған
солар жаққан жанармай.
Келем тартып әлі алға,
достар – айдын, ел – кемем.
Екеуінсіз ғаламда
түк емеспін мен деген.
1982



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен осында қаламын

  • 0
  • 0

Қанды қанжар түйрелсе де қаншама,
қаншама рет талықсысын тамсана –
Атамекен аман қалсын әйтеуір,
оның нұры жетеді ғой баршаға.

Толық

Ақыл қиянаты

  • 0
  • 0

Хабарым жоқ қасіретті шаң-күдіктен,
атырушы ем қырымда таңды үмітпен.
Табанымды сүйетін қытықтап құм,
жалғастырып жанымды мәңгілікпен.

Толық

Телефон шыр етеді

  • 0
  • 1

Телефон шыр етеді:
сонда менің жүрегім дір етеді,
көйлегімнің желбіреп гүл етегі
жүгіремін. Не пайда, сен емессің.

Толық

Қарап көріңіз