Өлең, жыр, ақындар

Бойым дел-сал қалғандай жайрап денем

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 490
Бойым дел-сал қалғандай жайрап денем,
шатастырып күнді аймен, айды аптамен,
ыққан малдай сезімді оқтын-оқтын
ақыл-дана алдына айдап келем.
Айдап келіп ақылға қамалаймын,
секілді еді ойым – тау, санам – айдын.
Сезім-дауыл айдында ойнақ салып
ойрандауда тынымын жағажайдың.
Ұры түскен отаудай шалқар жалған,
бытқылға енген түлкі боп жалтарды арман.
Шаңқылдап жүр шағала-жаным көкте,
денем – қайық ескегі талқандалған.
Ақыл – алтын қазықтай тұр бұлдырап,
сол маңайда, байқаймын, бұлғын құрақ.
Күміс шынжыр тастайды ақыл маған,
мен еркіммен алысып жүрмін құлап.
Теңіз – сұсты, көгім – бұлт, жаға – қырғын,
бұл дүлейден құтқарып алатын кім?
Шынжырына ақылдың қол созумен
тұңғиыққа шым батып баратырмын.
1983



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!

  • 0
  • 0

Шеберсің-ау, табиғат, шіркін, ана!
Алмасса да сан заман ғұрпы жаңа,
заңдылық бір: қояны қойдан бөлек,
жуыспайды батардай бір күнәға,

Толық

Сол бір түн

  • 0
  • 0

Түн жып-жылы. Есімде:
жүрек тулап бұлқынды,
сол көктемнің кешінде
бірге өткіздік бір түнді.

Толық

Жаныңа жақын келдім

  • 0
  • 0

Жаныңа жақын келдім,
пәк сенім жүрегімді биледі анық,
(шулы тірлік қуанып, кейде налып).
Қазір көше, талдарға сүйенемін

Толық

Қарап көріңіз