Өлең, жыр, ақындар

Іңір. Дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1420
Іңір. Дала.
Жұмылып
ыстық күннің жанары, көкжиекке тығылып, нұр кірпігін қамады.
Сыбырлайды көк қияқ, сүйіп қырдың самалы. Сатырлаған от тұяқ дүбірлетті даланы.
Жылқы үрікті белдегі, тағыланған ел көрмей. Ертегінің ерлері ел қорғауға келгендей.
Қырға шығып қарт сонда, әдетіндей талайғы, жылқы қуған жастарға, масаттана қарайды.
Жайбарақат құмда әлі, жампоз кәрі, жастар да. Жылқылы үйдің қырдағы түтіні тұр аспанда!
1977



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Есімде

  • 0
  • 0

Есімде менің бәрі де,
ұмытар емен әлі де.
Күйзелдім сонда қалжырап,
ата алмай тұрды таң жылап.

Толық

Сұрақ

  • 0
  • 0

Адам қанша сүреді өмір, білдің бе?
Бір тәулік пе, мың күн бе?
Бір апта ма, әлде тұтас бір ғасыр ма?
Өлу деген оралмау ма шын мүлде?

Толық

Жаз

  • 0
  • 1

Таң бұзып тынышымды жіберді деп,
жазғы түн кетерінде түнерді кеп.
Жер-ару серпігенде түн көрпесін,
маужырап қарап тұрды Күн елжіреп.

Толық

Қарап көріңіз