Өлең, жыр, ақындар

Іңір. Дала

  • 23.02.2022
  • 0
  • 0
  • 1612
Іңір. Дала.
Жұмылып
ыстық күннің жанары, көкжиекке тығылып, нұр кірпігін қамады.
Сыбырлайды көк қияқ, сүйіп қырдың самалы. Сатырлаған от тұяқ дүбірлетті даланы.
Жылқы үрікті белдегі, тағыланған ел көрмей. Ертегінің ерлері ел қорғауға келгендей.
Қырға шығып қарт сонда, әдетіндей талайғы, жылқы қуған жастарға, масаттана қарайды.
Жайбарақат құмда әлі, жампоз кәрі, жастар да. Жылқылы үйдің қырдағы түтіні тұр аспанда!
1977



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойға шақыру

  • 0
  • 0

Ұқтым заман парқын мен:
адамы жез таңдайлы,
ісі жоқ та, ал тілмен
мінбе тисе сарнайды.

Толық

Ұлытауым

  • 0
  • 0

Қойылған ескерткіштей нұр күніме,
ұқсайтын туған жердің кіндігіне
киелі бір өлке бар қазағымда,
ту тіккен тірлігіме, бірлігіме.

Толық

Махаббат

  • 0
  • 0

Сен болдың жалғыз тұрағым:
Сен болдың жалғыз шырағым.
Қолым жеткенге сене алмай,
Шаттанғанымнан жыладым.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер