Күн жұтады тірлікті, жер екшейді
- 0
- 0
Күн жұтады тірлікті, жер екшейді,
күңкілдеумен күні өткен ел өспейді.
Соны ойласам, күңкілдің құрбаны боп
өліп кеткен ойларым елестейді.
Ол оқушы бола ма?
Самат деген бір балашалбарын да су жаңа
шаң-тозаңға былғайды,
көше кезіп зырлайды.
Төсегінен тұрып ап,
жуынбастан бұрын-ақ:
"Киімдерім қайда?"— деп,
жылайды екен, әйда, кеп!
Апасы іздеп соңынан,
дедектетіп қолынан –
тамақ іш деп сүйрейді,
сонда да үйге жүрмейді.
Бақшаға да бармайды,
сурет те салмайды.
Әріпті де түртпейді,
тек ойыны бітпейді.
Бір қылығы тым ұят:
жаман сөзге үйір-ақ.
Мектепке ертең ала ма
дәл осындай баланы,ә?!
1984
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Дәркембайдың Абайға шағынуы
- 0
- 0
Мынау заман, Абай-ау, неткен заман,
адалдықты маңдайға тепкен заман.
Кедей-кепшік тентіреп тірлік кешіп,
біздің елден береке кеткен заман.
Некелескім келмейді
- 0
- 0
Некелескім келмейді
Үйленбеймін, ана, мен,
неке деген - бір ғаріп.
Бас қатырып баламен
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
айдана
тамаша -
Ислам жирный
Жақсы өлең -
Аружан
Кішігірім болама көп қой -
Сайрамбай Каусар Асхатқызы
Жоқ
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі