Өлең, жыр, ақындар

Шумақтар

  • 18.05.2022
  • 0
  • 0
  • 533
I
Жұлдызы мен тағдырымның
бірге сөнген тәтті арманым.
Тек жанарда қалды мұңым,
көз салсаң да шаттанбадым.
Жас төккенмін, жылауменен
мені талай басқан қайғы.
Тас мүсіндей мынау денем,
көзден бүгін жас тамбайды...

II
Күлкі қылдың сонда мені,
мен де саған жалынбадым –
ал жүректің болмады емі,
жалғыздықтан арылмадым.
Жатпыз енді - бар білерім.
Көзден жасым ақса да үдеп.
Шыңғырса да жан-жүрегім
сүйе алмаймын басқаны деп...

III
Мен өзімді құрбан еткем
Құштарлыққа, сенен бөтен.
Алғашқы арман зырлап өткен
тілесең де келер ме екен.
Быт-шыт болған со күндегі
ұмытар ма үмітті ешкім...
Өлтіріп ең өзің мені –
енді қалай тірілтпексің?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түс

  • 0
  • 0

Бозбаланы көрдім ақсұр ат мініп,
Клязьманың жағасында жарлауыт,
Құйындатып бара жатты аптығып,
Ақшам өтіп, мезгіл түнге қалды ауып,

Толық

Құлаған түнде жұлдыздай

  • 0
  • 0

Құлаған түнде жұлдыздай.
Бұл дүниеге жоқ бағам,
Жүрегім зіл тас бір мұздай,
Астында.жылан ұйықтаған.

Толық

Тасқын

  • 0
  • 0

Іңкәрға толы тұмамын,
Ғажайып және телегей;
Түбімде - күміс құм ағын,
Бетімді шалмас көлегей.

Толық

Қарап көріңіз