Өлең, жыр, ақындар

Сәуле

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 499
Танардай боп есiнен
тұрғанда ару ант етiп,
аппақ сәуле көзiнен
тайып түстi жалт етiп.
Бiр ғаламат болды деп
шаттанды аспан құсы да –
сол бiр сәуле қонды кеп
қаламымның ұшына!
Сырын ашып ғаламның
айналам деп мұң, шерге
дәл ұшында қаламның
дiр-дiр етiп тұр сәуле.
Кетердей боп ағып бiр
ауаменен ән құсап,
аппақ сәуле жанып тұр
кiп-кiшкентай шам құсап.
Жыр етем деп сезгенiн
қоңырау болып соғылып
күмбiрлейдi сөздерiм
сол сәулеге шомылып.
Тойын жасап жыр елi
басылмайды қызығы...
Сөздерiме сiңедi
сол сәуленiң қызуы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тоғышар

  • 0
  • 0

Адам едi,
адам едi кәдiмгi,
айтатұғын әңгiмеңдi, әнiңдi.
Бiрде мұңлы, ендi бiрде көңiлдi

Толық

Кеше мен бүгін

  • 0
  • 0

Менiң кеше –
Аяғыма! –
Қара тас байлап қойды.
Алшаңдап

Толық

Ниет

  • 0
  • 0

Алып жерiм
Мұңданып жатыр.
Асыл көлдерiм
Жуынды құйылған итаяқтай

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар