Өлең, жыр, ақындар

Өзгеріс

  • 09.06.2022
  • 0
  • 0
  • 595
Не боп кеттi азып-тозып өңiрiм.
Не боп кеттi бұрқап, түтеп өмiрiм.
Iше-iше қасiрет пен құсаны
Уға толы ыдыс болды көңiлiм!
Суық маған жылы отырған кездерiм.
Өзiме жат осы қазiр өз демiм.
Жинай-жинай кек, намыс пен ызаны,
оқ-дәрiге айналады ғой сөздерiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өртеніп жатқан дала

  • 0
  • 0

Қалғандай бейне тоналып,
жүрегiм менiң жаралы –
Көрдiм мен отқа оранып
өртенiп жатқан даланы.

Толық

Нәресте көтерген мас қазақ

  • 0
  • 0

Құртардай боп менi астына басты азап, –
Илегендей жанды бiреу тасқа сап, –
О, құдай-ай! –
Нәрестенi көтерiп

Толық

Шағын баллада

  • 0
  • 0

Есiме алсам сыздар жүрек жарасы!
Ауылға да қашық емес арасы
сонадайда жапа-жалғыз, көнелеу
жататұғын жас баланың моласы.

Толық

Қарап көріңіз