Өлең, жыр, ақындар

Әулиеге түнеу

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 288
Бiр қиянат жасамаған бiреуге,
Шын берiлген ақ неиеттi тiлеуге, –
бiр топ адам жалбарынған, жалынған
Әулиеге келiп жеттi түнеуге...
Бойларына кiрiп ыстық бiр ағын
үнсiз-түнсiз тазалады тұрағын,
Сонан кейiн құрбан малын шалды да
оқыды ғой бiлген қысқа құранын.
Жатқан жандар түнеуге кеп жал құмда –
батқан жандар болатұғын зар, мұңға...
Бiр леп соқты жып-жылы боп, жұп-жұмсақ
шығыс жақтан – таң атардың алдында.
Не айтасың! – құдiретке, күштiге! –
Көктен төмен бiр ақ бұлт түстi де,
ақырын кеп, түбiт құсап түтiлiп
қонды келiп сол жандардың үстiне.
Қалай мұны сөзбен түгел айта алам!
ұғады оны көрген менен байқаған.
Тұрған қалқып сол Ақ Бұлт бiр кезде
көтерiлiп кеттi көкке қайтадан!
Көтерiлiп кеттi Ақ Бұлт көкке ұшып.
Белдер жатты қарауытып бүк түсiп.
Көтерiлiп кеттi Ақ Бұлт көкке ұшып, –
Сол бiр кезде қара жер де кеттi ысып...
Басқаша бiр атты таң да сол күнi.
Атқан сол таң бақытты еттi сорлыны –
Сол жандардың үйi құтқа толды да,
бедеу әйел ұл туды ғой сол жылы...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мендегі төрт мезгіл

  • 0
  • 0

Менде — көктем.
Көктем менде тап қазiр.
Тасып жатыр өзен болып ақпа жыр.
Құстар бiткен Аңсау атты көлiм мен

Толық

Зауал

  • 0
  • 0

Отырды қарт аула iшiнде,
көктемде.
Мойынсұнған уақыт деген өктемге.
Отырды қарт таяғына сүйенiп,

Толық

Күмән мен күдік кезеңі

  • 0
  • 0

Ертеңнің есігінде
Кірдің тасындай
Ап-ауыр құлып тұрды...
Елдің ішіне

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар