Әшірбек Сығай
Халықтың алақанында отырғандай
Сахнада отырған, ей, Әшірбек,
Әлі сен талай
Елің мен жеріңді ойлап
Сенделіп сарсыларсың.
Өйткені сен
Төрт қақпалы Түркістанның
Топырағынан жаратылып,
Қаратаудың ақар- шақар
Шатқалындағы ұядан
Ұшып шыққан
Қанжар тырнақты қаршығамсың.
Сен бүгінде
Жан- жүрегіңде
Айқасы мен шайқасы бар,
Өзегінде жайтасы бар
Сорғалап аққан жасынсың.
Сен өйткені
Қаратаудың тасындай қатты,
Қаратаудың тасындай шымыр,
Қаратаудың тасындай асылсың.
Ашынған кезіңде
Томаршадай тұрқың
Таудай тасқынға айналып
Арқырап келіп
Соғып жібересің.
Алмастай өткір
Тіліңнің орағы бар,
Түбінен қырқып
Орып жібересің.
Сондықтан, –
Несін жасырамыз! –
Сенімен бірге жүру
Диюмен
Бірге жүргеннен де ауыр, –
Кім- кімнің де
Аяқ- қолын матап
Байлап тастайсың.
Кім- кімді де
Бурадай шайнап тастайсың.
Ей, Әшірбек,
Сен сөйлесең
Жүрегіңде түк қалдырмай
Өзіңді өзің тонап сөйлейсің;
Ұлтыңа жасалып жатқан
Қиянатты көрген кезіңде
Түркістан мен Отырардың
Арыстанды- Қарабас желіндей
Бұрқырап борап сөйлейсің;
Ішінде сайтаны бар
Қара құйындай үйріліп
Алды- артын қамап
Орап сөйлейсің.
Қайратың қайтпасын,
Айбатың қайтпасын!
Бар бол, Әшірбек!
- Саиф Сараи
- Махмұд Қашқари
- Ахмет Байтұрсынұлы
- Әлихан Бөкейханов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі