Өлең, жыр, ақындар

Уланғанмын!

  • 26.06.2022
  • 0
  • 0
  • 396
Уланғанмын!
Полигоннан уланғанмын!
Тар ұғымнан уланғанмын!
Өтіріктен уланғанмын!
Көпіріктен уланғанмын!
Құлдықтан уланғанмын!
Ұрлықтан уланғанмын!
Улана- улана
Бәрінен құр қалғанмын.
Улана- улана
Үнім шекемнен,
Тілім
Желкемнен шығып,
Сабадай бауырым
Сағыздай шайналып,
Ішегім
Шығыршықтай айналып,
Көріктей қос өкпем
Кепкен қуықтай
Сығылып қалған.
(Уланған қай оңсын! –
Тірліктен шығынып барам!)
Содан ба
Өзімнен де у тамады,
Сөзімнен де у тамады,
Ең қиыны —
Аппақ махаббаттың
Аппақ көліне
Шомылып шықты деген
Сезімнен де у тамады...
Уланғанмын!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыршы

  • 0
  • 0

Мына шер –
менiң-дағы шерiм едi.
Қабырғам қақ айырылып сөгiледi.
Сөз бiткен толқындардай бүктетiлiп,

Толық

Өмiрге сен не сыйладың?

  • 0
  • 0

Өмiрге сен не сыйладың?
не бердiң?
Биiктiгi қандай шыққан төбеңнiң?
Не күтедi сенен ендi келер күн?

Толық

Бір ақынға

  • 0
  • 0

Неткен оның тап-тар едi ұғымы.
Жоқ сөзiнiң сөлi менен шырыны.
Селтең-селтең,
селтең-селтең етумен

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар