Өлең, жыр, ақындар

Нендейлік қалып тұр зіл?..

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 546
нендейлік қалып тұр зіл?.. Парық –
тылсым...

Дауысың талықтырсын:


– Амансың ба!.. қайдасың?.. Ал,
ұқтыршы!..

Біздің хал ма?.. әзірше қол да босап... Өзің
қалай... күн жылы?.. Ол – тамаша! (Сен де
менен бір хабар тосқансың-ау, мендік сезім
сөйдейді, алдамаса...) Денсаулық па?..

Кей-кейде Жан ауырып...

Ал, былайша – қайнаулы самауырын...
Семей қалай?.. солай де!.. Ертіс аман...
Бізді қойшы, баяғы – Қарауылың...
Көкіректе – күй-Дала, өлөң-көше... Хат
болар деп күткен ем сенен кеше. Бәрі
жақсы дейсің бе?.. дұрыс, дұрыс... Келем
деген сөзіңді бер, ендеше!.. (Күлкі менен
күдік те жүре ме бір? Өмір-бақи көңілде
түнемегір!

Қызғылт үміт ішінде – көкшіл арман,
көкшіл арман ішінде – күрең Өмір!..)
Қалай, қалай?.. ағаң ба?.. жұмысында!..
Дейді бізге: «тезірек ұғысыңдар!»... Алло-
оу!

Алло-ау!..

Алла-ау, жауап бер, жалындырма, Жаным
менің тұр қазір сым ұшында!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарауылда, автобекетте

  • 0
  • 0

Қарауылда, автобекетте,
Сені алғаш көргеннен-ақ,
бір шұғылаңды сезгенмін, шалқып тұрған.
О мезет — өзім де ауада қалқып тұрғам!..

Толық

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!

  • 0
  • 0

Сол бір қыздың соңынан бақ шұбалып!..»...
Ойлай берем: «сол ғана – нақ сыңарым...»...
Көмекейім көзеден «қақшып алып»,
жатыр едім біруақ өксіп алып...

Толық

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар