Өлең, жыр, ақындар

Шоқтығы кездей қазан ат

  • admin
  • 07.01.2024
  • 0
  • 0
  • 210
Шоқтығы кездей қазан ат,
Шашасын шаңға шалдырмас.
Жақсыдан туған азамат,
Жолдасын жауға қалдырмас.
Жабыны жемге тойғызсаң,
Үстіне жабу салдырмас.
Жаманмен жүріп жантайсаң
Отыңды үрлеп жандырмас.
Сараңнан сұрап ішкен су,
Сусыныңды қандырмас.
Мейірімсізге күн түссе,
Түртпектеп тыным алдырмас.
Тұлпарлар жабу астында,
Жабылар көзге түсіп жүр.
Замана толқын тасқынға,
Шыдамай біреу ішіп жүр.
Талқыға түсіп тағдыры,
Өмірден біреу күйіп жүр.
Кемеңгер небір бастарда,
Ғаламат ойлар пісіп жүр.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп

  • 0
  • 0

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп,
Сыр бердің, сылқым өмір, секемденіп.
Өзіңді өліп-өшіп сүйгендіктен,
Деуші едім «құшағыңда кетем бе еріп?»

Толық

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе

  • 0
  • 0

Мен көнсем де, ағайын, дегеніңе,
Өлең шіркін көнбейді, керегі не?
Ол шындықтың семсері екі жүзді,
Жалған айтсаң тастайды бөледі де.

Толық

Беймарал туған жердің даласында

  • 0
  • 0

Беймарал туған жердің даласында,
Бұлдырай ақ сағымның арасында.
Күнара әжеме еріп, жусан теріп,
Қайтушы ем сәске түстің шамасында.

Толық

Қарап көріңіз