Қара шал...
- 0
- 0
Жел тербеген жусан, шалғын биіне,
Қарап тұрып сағынышым үйіле,
Асығамын өткеніме кешегі,
Балалығым қалған сонау үйіме.
Өлең болам өмірдің өрнегіне...
Өлең болам өмірдің өрнегіне,Сезім мұңым соңымнан ермеді ме?
Айналамды қоршаған сұрақ белгі,
Айналдым ба тағдырдың ермегіне?
Қара басып жүректі жара басып,
Көңіл мұңы лай судай араласып.
Ақ қайыңға қонғандай қарға келіп,
Өкінішім кетпейді жағаласып.
Өзімді де өзгені танымадым,
Кіріп алған қараңғы жаныма түн.
Тық-тық еткен белгілі уақыт келсе,
Бомба бардай кеудемде жарылатын.
Мен өзімді іздеймін анда-санда,
Қанатына қиялдың жармасам да.
Жүрегінде оты бар қызыл шоқпын,
Өшкенім жоқ лапылдап жанбасамда.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Өтірік өлең
Өтірік айтпа -
Нұрсұлтан красавчик
Нау маағн жарсқ а ке рек едыыы -
Ақберен
Өте жақсы ұнады
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі