Өлең, жыр, ақындар

Қош бол, сәулем

  • 07.02.2016
  • 0
  • 6
  • 21675

Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім,
Жаным барда жаудың жолын бөгермін.
Я болмаса омырауымнан оқ тиіп,
Жүрегімнің қанын жерге төгермін.
Кейде аспанның аясынан жалт беріп,
Сорғалаған жұлдыздай боп сөнермін.
Жазғы гүлдей жас өмірдің үмітін,
Қойны суық қара жерге көмермін.
Қара түнге көп қадалып тесіле,
Алып мені, қалқатайым, есіңе
Батар күндей бір өртеніп, басарсың
Торқа болған топырағымды төсіңе.
Жылағанмен өлген адам оралмас,
Бұлбұл қайтып бақшасына қона алмас.
Сүйіп-ақ қой басқа жанды, сонда да,
Нақ өзімдей бір сен үшін бола алмас.
Қош бол, сәулем, қан майданға жөнелдім,
Жаным барда жаудың жолын бөгермін.
Бұлт астынан шыққан кундей жарқырап,
Күте бер сен, мен оралып келермін.



Пікірлер (6)

Мирас

Қай жылы шыққан

Саян

Жақсы олен екен

Ұлпан

"Қош бол, сәулем " өлеңі өте әсерлі .

Нуржан

өте керек

Нуржан

өлең өте керемет

Ғазизов Нурзат

Өте жақсы өлендер.

Пікір қалдырыңыз

Тыңда, дүние, тыныштық үнін

  • 0
  • 1

Соғыста қорықпағандар —
Соғыста болмағандар,
Жорықта жортпағандар —
Кек оғын жонбағандар:

Толық

Ана махаббаты

  • 0
  • 1

Реңі кіріп даланың
Біткелі соғыс неше жыл.
Жас селі шайып жанарын
Жалғызын күтіп шеше жүр.

Толық

Қаратау

  • 0
  • 3

(Ғабит Мүсреповке)
«Басынан Қаратаудың көш келеді...»
Осы еді ата-баба ескі өлеңі.
Жатталып көне дала көкірегінде

Толық

Қарап көріңіз