Өлең, жыр, ақындар

Көкшетаумен сырласу

  • admin
  • 26.11.2024
  • 0
  • 0
  • 415
Көкшетау, таңғажайып қарлы етегің,
Көрінер қысы-жазы сәнді екенің.
Мұз басқан сексен көлді көзім шалып,
Сағынып өткен жазды әндетемін.
Қарағай дыбыс бермей қасарады,
Ақ қайың енді қашан жасарады?
Жастық шақ еске түсіп толғанамын,
Лүпілін жүректің кім баса алады?
Біздің ел кең жазықты ойлауда екен,
Оппа қар қалың тоғай, қойнауда екен.
Алдында есігіңнің ізім жатыр,
Тағы да бір келер деп ойлай ма екен?
Сырымды, сері Көкше, білсең кейін,
Таңсығым дүниеде бір сен деймін.
Шілдеге шідер салып қоя алмаймын,
Қаңтарда өзіңе ұқсап жүрсем деймін.

1977



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сыйла, қазақ, ардақта ақыныңды

  • 0
  • 0

Сыйла, қазақ, ардақта ақыныңды,
Одан артық таппайсың жақыныңды.
Сатылуды білмейді, түлкілікті,
Білсе­дағы жазасыз атылуды.

Толық

Жүрегіме

  • 0
  • 0

Жүрегім, неге асығыс дүрсілдейсің?
Әлде зор қатер барын білсін дейсің.
Тигендей жайдың оғы бұлты жарып,
Кәкімбек Салықов

Толық

Ескерткішім ініме

  • 0
  • 0

Тақап қалды сексенге менің жасым,
Жүзге апарар деп жүрмін тегім асыл.
Әттең, дүние­ай, өмірден інім өтіп,
Есік пен төр көрсетті шебін ғасыр.

Толық

Қарап көріңіз