Өлең, жыр, ақындар

Көңіл білдіру

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 4090
Үзілген көк жиегінен
Жаңбырындай күзгі аспанның,
Домалайды иегіңнен
Мөлдір моншақ көз жастарың.
Жайқалған гүл желегіндей
Ен далада ескен еркін.
Жас бала едің сен ерімдей
Әлі күнге есте сол күн.
Көтеріп көл толқындарын,
Кең жазықта тұрды сағым.
Бұрқыраттың шөл құмдарын
Желмен ойнап тұлымшағың.
Қайта тартып жылдар сыйын,
Жайды әкеліп тағы алдыма.
Елестейді тұрған үйің
Бозшакөлдің табанында.
Қарай, қарай ай бататын
Әкетердей ертіп сені.
Терезеңнен оятатын,
Жаз айының шертіп желі.
Ұқсап байтақ дала туға
Көтергенде қызғалдағын,
Қарлығаштың қанатында
Сенің нәзік жүзді арманың.
Таныс күндер, алыс күндер...
Қайта шолып тұрмын бәрін.
Алма-кезек ауысты үндер —
Дауыстары құрбылардың.
Тәтті үмітті алда тұрған
Қол ұстасып қоса қуған.
Бақытыңа бола туған
Айрылыпсың қосағыңнан.
Жас көңілді шерлі қылып,
Жар қайғысы көпке кетер.
Сонда-дағы белді буып,
Көз жасыңды төкпе бекер.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Магнит аспаны

  • 0
  • 0

Ұласып жалын бұлтпенен,
Тау үстіне бекінді.
Комбинат түсі күп-күрең,
Айбынын атқан секілді.

Толық

Псков жерінде

  • 0
  • 0

Секілденіп Невскийдің қалқаны
Көк ормандар көзді алыстан тартады,
Шіркеулерде әлі күнге сақталған,
Өліктердің сүйегінің сар табы.

Толық

Еңбек зейнеті

  • 0
  • 0

Тың даланы түлетем деп
Өтті талай күресте таң.
Көкірегіне күн мекендеп,
Тұрды ұйқысыз республикам.

Толық

Қарап көріңіз