Өлең, жыр, ақындар

Қанжар мен қалам

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2170
Қанжар
Қалған жүзін тот басып,
Қанжар айтты қаламға.
Қара түнде от шашып
Жүрдім сонау заманда.
Ақ жүзіме қан тамды,
Ақ жүзіме жас тамды.
Салдым ойран талқанды,
Шаптым талай бастарды.
Ойыншық боп мен бүгін
Айбынымнан айырылдым.
Қалды адыра өрлігім,
Шегі жоқ бұл қайғымның.
Қалам
Қалып едің қадалып,
Талайдың көз жасына.
Қайғы бұлты оралып,
Қонды ма өз басыңа.
Мен ақынның қолында,
Жорғаладым тынбастан.
Менің жүрген жолымда
Қалды талай жыр-дастан.
Мен өлімге қарсымын,
Мен өмірге жаршымын.
Мен заманның дауысымын,
Осы менің бар сырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жерді ойласам

  • 0
  • 0

I
Туған жерге бара алмаймын жасқанып,
Ажал менсіз қанша жанды қашты алып.
Жеңгелерім өлген жарын жоқтаса,

Толық

Қырғыз достар

  • 0
  • 0

Көкірегімде кете барды көп жұлдыз —
Қырғыздардың қыздарының көздері.
Көкірегімде-кете барды көп қырғыз —
Күлкілері, әзілдері, сөздері.

Толық

Түркімен кілемі

  • 0
  • 0

Бұлақтармен жаңғырып,
Қиқулаған құз у-шу.
Ойнайды көз талдырып,
Қызғалдақ гүл, қызыл су.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер