Өлең, жыр, ақындар

Қанжар мен қалам

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2282
Қанжар
Қалған жүзін тот басып,
Қанжар айтты қаламға.
Қара түнде от шашып
Жүрдім сонау заманда.
Ақ жүзіме қан тамды,
Ақ жүзіме жас тамды.
Салдым ойран талқанды,
Шаптым талай бастарды.
Ойыншық боп мен бүгін
Айбынымнан айырылдым.
Қалды адыра өрлігім,
Шегі жоқ бұл қайғымның.
Қалам
Қалып едің қадалып,
Талайдың көз жасына.
Қайғы бұлты оралып,
Қонды ма өз басыңа.
Мен ақынның қолында,
Жорғаладым тынбастан.
Менің жүрген жолымда
Қалды талай жыр-дастан.
Мен өлімге қарсымын,
Мен өмірге жаршымын.
Мен заманның дауысымын,
Осы менің бар сырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаңбырлы көзі жасаурап...

  • 0
  • 0

Қап-қара бұлттар егіліп,
Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.

Толық

Жібек

  • 0
  • 0

Ленинабад жібегін
Жапырлап жатыр жұрт көріп.
Толқиды таңдай реңі
Күрең гүл қызыл бұлт болып.

Толық

Жетісу

  • 0
  • 0

Астасқан аспанменен асқарлары,
Секілді жер мен көктің баспалдағы.
Табиғат құдіретімен қиысып кеп,
Қаланған ескерткіштей тастан бәрі.

Толық

Қарап көріңіз