Өлең, жыр, ақындар

Қанжар мен қалам

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 2273
Қанжар
Қалған жүзін тот басып,
Қанжар айтты қаламға.
Қара түнде от шашып
Жүрдім сонау заманда.
Ақ жүзіме қан тамды,
Ақ жүзіме жас тамды.
Салдым ойран талқанды,
Шаптым талай бастарды.
Ойыншық боп мен бүгін
Айбынымнан айырылдым.
Қалды адыра өрлігім,
Шегі жоқ бұл қайғымның.
Қалам
Қалып едің қадалып,
Талайдың көз жасына.
Қайғы бұлты оралып,
Қонды ма өз басыңа.
Мен ақынның қолында,
Жорғаладым тынбастан.
Менің жүрген жолымда
Қалды талай жыр-дастан.
Мен өлімге қарсымын,
Мен өмірге жаршымын.
Мен заманның дауысымын,
Осы менің бар сырым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Діріл

  • 0
  • 0

Дірілдейді таулардан
Атылып тас бұлақтар.
Дірілдейді жағада
Жайқалып жас құрақтар.

Толық

Қос тағдьір

  • 0
  • 0

I
Толқыны шапшып Жайықтың,
Толқытады жас талды.
Қанатын қара жайып түн,

Толық

Кавказ

  • 0
  • 0

Мәңгілік болашаққа ағатындай,
Өмірдің өзендері сағатындай.
Айналған аспанында ақша бұлттар,
Жеп-жеңіл көгершіннің қанатындай.

Толық

Қарап көріңіз