Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1900
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шаһимардан

  • 0
  • 0

Алакөбе таңнан тұрып,
Бізбен бірге жарысқандай.
Жатыр бір тас алға ұмтылып,
Атылатын арыстандай.

Толық

Өрмекші

  • 0
  • 0

Өрмекші алмай тынымды,
Күні бойы болдырып.
Ұстауға ұшқан шыбынды,
Тастады бір тор құрып.

Толық

Күн көзі

  • 0
  • 0

Тұманды аспан қар тастап,
Тұр еді кеше суытып.
Лақтырып қысты жамбасқа ап,
Күн шықты жерді жылытып.

Толық

Қарап көріңіз