Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1843
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Биік таулар

  • 0
  • 0

Биік таулар, шық алға,
Биік таулар шығанда.
Биіктесең есіңнен
Бірақ мені шығарма.

Толық

Арқалық

  • 0
  • 0

Арқалық деген адыр бар,
Арқаның сонау белінде.
Жарыса ұшқан жалындар
Жалаудай жүзген көгінде.

Толық

Өлең жазар алдында

  • 0
  • 0

(Әбділдаға)
Жар астында — төменде
Сылдырап ағып Сыр жатты.
Айналмай әлі өлеңге.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер