Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1944
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кеш

  • 0
  • 0

Алқызыл күн асығып,
Көкжиекке батқанда,
Алысты тұман жасырып,
Қараңғылық жапқанда.

Толық

Қасым туралы өлеңдер

  • 0
  • 0

БІРІНШІ ӨЛЕҢ
Алақандай бұл жерге,
Қалайша енді сиярсың?
Жақын ең кеше жүргенде,

Толық

Нева жақтан жел еседі

  • 0
  • 0

Отырғанда мен орманда оңаша,
Нева жақтан жел еседі тамаша.
Жұмсақ леппен маңдайымнан сипайды,
Жас жанымды аялаған анаша.

Толық

Қарап көріңіз