Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1895
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Цыгандар

  • 0
  • 0

Орманды өзен сабатында,
Кешкі тыныштық сағатында.
От алаулап, шатыр жүзген.
Шумен әннің қанатында.

Толық

Ормандағы мола

  • 0
  • 0

Орман үшін ұрыста,
Жауған оққа ұшты ер.
Айбарлы ұлын айналып,
Қойнына алып құшты жер.

Толық

Казак қызы

  • 0
  • 0

Туған ерте алакөбік толқыннан,
Азов желі сүйді сенің бетіңді.
Аспан алуан бұлттарменен толқыған,
Сенің тартқан орамалың секілді.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар