Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1798
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Төлендіге

  • 0
  • 0

Сені тәуір көріп ем,
Бармысың сен Төленді.
Өзім жазып беріп ем,
Бақытыңа өлеңді.

Толық

Шевченко жайықта

  • 0
  • 0

Жайықта ақын күбірлеп,
Құпия ойға берілді.
Тасыған өзен дүрілдеп,
Днепр боп көрінді.

Толық

Дауыл сұңқары

  • 0
  • 0

(Горький туралы)
Қара бұлттарды жарып,
Қара топандай ағып,
Дүниені шайып бір өткен.

Толық

Қарап көріңіз