Өлең, жыр, ақындар

Табa hah

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 1881
Жазда оны жаңбырлы бұлт суарған,
Күзде оны күн пісіріп шығарған,
Жатыр алда күреңітіп таба нан
Қазақ үшін қасиетті құраннан.
Жатыр онда дымқыл иісі ауаның,
Жатыр онда қан мен сөлі даланың,
Жатыр желдің жұмсақ алақанымен,
Маңдай тері батыр диқан бабаның.
Солардың бар күш-қуаты өтеліп,
Жерден шықты қызыл мұхит от өріп,
Дастарқанға қойып жатыр қарт ана
Таба нанды күн сияқты көтеріп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мавзолей күзетшісі

  • 0
  • 0

Түн.
Көлеңкелер көлбең қағып ұзарған,
Түн.
Қызыл тулар

Толық

Лилия

  • 0
  • 0

Алып қашқан атша бір
Жеткенінде жел келіп,
Тұңғиықта ақша гүл
Теңселеді тербеліп.

Толық

Қанбидам өрігі

  • 0
  • 0

Саяхатқа тағы да
Шақыр мені, түз желі.
Кел оралып алдыма
Канибадам күздері.

Толық

Қарап көріңіз