Өлең, жыр, ақындар

Достарға...

  • 07.02.2016
  • 0
  • 0
  • 3018
Армения — мәңгі көктем, жасыл май,
Өзендерің тойға шашқан шашудай.
Кәрісің сен алғашқы Адам атадай,
Жассың біздің жиырмасыншы ғасырдай.
Құрдастайсың сонау күннің өзімен
Сөйлейсің сен Исакиян сөзімен.
Қарайсың сен Араратқа армандай
Севан көлдің мөлдіреген көзімен.
Арараттың асылады басына ай,
Қараторы армян қызы қасындай.
Жатады тас жарты аспанды құшақтап,
Жер мен көкте қатып қалған жасындай.
Армения, жақсы келдің, дос бауыр,
Бір ай бойы тосты қала, тосты ауыл.
Жүректердің жалынынан жаралған
Бұл достыққа болмайды еш тосқауыл.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңге

  • 0
  • 0

1
Көгермеген бүр жарып,
Орман әлі жалаңаш.
Тыным алмай тұр жауып,

Толық

Жаңбырлы көзі жасаурап...

  • 0
  • 0

Қап-қара бұлттар егіліп,
Көздерден тамшы төгіліп,
Жай түскен қара емендей
Қабырғам кетті сөгіліп.

Толық

Ақын өлімі

  • 0
  • 0

Қара көйлек көк киіп,
Қараңғы тартты ашық күн.
Құлады ақын оқ тиіп,
Етегінде Машуктың.

Толық

Қарап көріңіз