Өлең, жыр, ақындар

Оралармын бір күні

Естігенмен көңілің толмайды екен,
көзіңменен көргендей болмайды екен.
Беу, туған жер, жылына бір келгенде,
қуанғаннан сазыңа аунай кетем.

Балалықтың ұшырдым балапанын,
ағалықтың түсініп таңы атарын.
Жүрегіңнің дүрсілін сездіресің
топырағыңа тигенде алақаным.

Кешіріп ең тонымның келтелігін,
кешқұрымның есепсіз еркелігін.
Арман қуып алысқа кетерімде
білмедім ғой, сағыныш шертері – мұң.

Жұбатады көңілді бүгінгі алаң,
сағым қуып адасып жүрді балаң.
Қайтып келген құстайын ұясына,
ораламын, туған жер, бір күн саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тарқатсам шерді толқыған

  • 0
  • 0

Тарқатсам шерді толқыған,
қарайсың неге таңдана?!
Сезімді шындап шолпыды ән,
нұрымен өпті паң дала.

Толық

Қостанайға сәлем

  • 0
  • 0

Ар ма елі алқапты Қостанайдың,
намысымды жануға қосқан айбын?!
Топырағыңа табаным тірелгенде,
Ахмет бабам бастаған көш қарайды.

Толық

Аяулы ана

  • 0
  • 0

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең жарыңа да,
ару анам, ақжарқын, қайран анам.

Толық

Қарап көріңіз