Өлең, жыр, ақындар

Оралармын бір күні

Естігенмен көңілің толмайды екен,
көзіңменен көргендей болмайды екен.
Беу, туған жер, жылына бір келгенде,
қуанғаннан сазыңа аунай кетем.

Балалықтың ұшырдым балапанын,
ағалықтың түсініп таңы атарын.
Жүрегіңнің дүрсілін сездіресің
топырағыңа тигенде алақаным.

Кешіріп ең тонымның келтелігін,
кешқұрымның есепсіз еркелігін.
Арман қуып алысқа кетерімде
білмедім ғой, сағыныш шертері – мұң.

Жұбатады көңілді бүгінгі алаң,
сағым қуып адасып жүрді балаң.
Қайтып келген құстайын ұясына,
ораламын, туған жер, бір күн саған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аман болшы, жан жарым

  • 0
  • 0

Біз табысқан күннен бастап мендегі
Сөнбей келед(і) саған деген сенімім.
Наласы көп,
Жаласы көп Жердегі
Қаталдықтан қорғап жүрген серігім.

Толық

Жырым қалар қасқайып

  • 0
  • 0

Асау толқын – менің албырт жастығым,
ақ маңдайын тасқа соғып, басылған.
Ақ шалыпты самайымды, рас бүгін,
ақ көбіктей жағалауда шашылған.

Толық

Мәңгіліктің мұрасы

  • 0
  • 0

Өмір барда өлім барын білгенмен,
қимайды екен бұл фәниді өр-кеудең.
Жолкөзері жер қойнына сіңгенмен,
көшті ілгері ақшомды бір күн-керуен.

Толық

Қарап көріңіз