Өлең, жыр, ақындар

Жаса, Железин!

Тарихыңның Үрлітүп – тамырындай,
Жетіп тұрған замана сарынындай.
Озерный мен Алакөл, Жаңа жұлдыз –
жаңа ғасыр жолының жарығындай.

Ардақтайтын Аққайың, Ақтауың бар,
Башмашында бағзыдан жатқан үн бар.
Қызған сайын темірдей қайратыңды
азаматтар асырған мақтауың бар.

Ақсақалдан бата алған,
Адалдыққа бет алған.
Айналайын халқым-ау,
Адаспайтын қатардан.
Аңсап жеткен бар арман –
Азаттығы саналған.
Асқақ елім жаралған,
Ай-хай, Ұлы даламнан.

Новомир мен Леснойды араларсың,
Ақ Ертістің бойын да жағаларсың.
Веселая рощаның орманындай,
Жауһар жерді қай жақтан таба аларсың?

Еңбекші де шаттанып, ән салдырған,
Михайловка жидекке тамсандырған.
Ел мен елді жалғайтын елшідейін,
Құшақ жайып тұрады қарсы алдыңнан.

Арайлы таң атырған,
Алтын бидай сапырған.
Айналайын, халқым-ау,
Асқақтаған атыңнан.
Ақ Ертістен нәр алған,
Алты алашқа таралған.
Айбынды елім жаралған,
Ай-хай, Ұлы даламнан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазағымның Жерұйығы

  • 0
  • 0

Асқар Алтай аспандаған,
Арман-асу, дастан-далам.
Алтынбелім, Көктерегім
Ай сәулесін шашқан маған.

Толық

Қобызым

  • 0
  • 0

Қобызым, жеткіз баһадүрлердің дауысын,
делебем қозсын!
Жасындай ойнап намысым.
Надандық билеп,

Толық

Жалқау

  • 0
  • 0

Қабақ түйіп барады,
тесіледі жанары.
Жалқау десе өкпелеп,
ренжігендей «сөкпе» деп.

Толық

Қарап көріңіз