Өлең, жыр, ақындар

Аяулы ана

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең жарыңа да,
ару анам, ақжарқын, қайран анам.

Немереден шаттығын аямаған,
шапағаты – шалқар-көл, аялы анам.
Жабығып жүр аңсаған шөберең де,
бәйтеректей саяңды саялаған.

Анажаным, ардақтым,
алтыннан да салмақтым.
Сағыныштан өзіңе,
ән-құсымды самғаттым.

Төздің талай тағдырдың егесіне
тербетілген өмірдің кемесінде.
Берекеңмен, анашым, еңбегіңмен,
есіміңді қалдырдың ел есінде.

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең жарыңа да,
ару анам, ақжарқын, қайран анам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шүкіршілік

  • 0
  • 1

Жайлау кеші.
Қапталым заңғар биік,
ақша бұлттар бауырын алған сүйіп.
Тұяқтарын тоздырып, барады өрлеп

Толық

Қазағымның кіндігі

  • 0
  • 0

Кенесары хан тегін жалғап тұрған,
қазанаттар тұяғы шаң қаптырған,
Сарыарқаның төсінен самғаттырған
бала қыран – жас қала.

Толық

Өнегеге бай аға

  • 0
  • 0

Өмірі – дүние емес, сезімге бай,
өзінше өрнектеген сөзін де ұдай.
Өн-бойы өнеге мен төзімге бай,
өзгеше жаратыпты өзін Құдай.

Толық

Қарап көріңіз