Өлең, жыр, ақындар

Аяулы ана

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең жарыңа да,
ару анам, ақжарқын, қайран анам.

Немереден шаттығын аямаған,
шапағаты – шалқар-көл, аялы анам.
Жабығып жүр аңсаған шөберең де,
бәйтеректей саяңды саялаған.

Анажаным, ардақтым,
алтыннан да салмақтым.
Сағыныштан өзіңе,
ән-құсымды самғаттым.

Төздің талай тағдырдың егесіне
тербетілген өмірдің кемесінде.
Берекеңмен, анашым, еңбегіңмен,
есіміңді қалдырдың ел есінде.

Аяулы анам, асылым, айдай анам,
әлдилейтін сендей жан қайда маған?
Асқақ едің, адал ең жарыңа да,
ару анам, ақжарқын, қайран анам.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ауылым – киелім

  • 0
  • 0

Көкірегімде тұншығады ауыр үн,
селдете алмай тұрған бұлттай жауынын.
Көшіп-қонып жатса-дағы қауымың,
киең сені тастамайды, ауылым.

Толық

Беу, ғасырым

  • 0
  • 0

Беу, ғасырым,
сенің күткен ұрпақтарың біз бе едік?
Рудан руды ажыратып, жүз бөліп,
алты алаштың арыстары түзде өліп,

Толық

Мектебім мен ұстазым

  • 0
  • 0

Қолға қалам алдырдың,
ою-өрнек салдырдың.
Әсем әнді жаттатқан,
ойға түйіп қалдырдым.

Толық

Қарап көріңіз