Өлең, жыр, ақындар

Көш

  • 20.01.2018
  • 0
  • 0
  • 2214
Көз ұшында бір белеңнен бір белең,
Жол шетінде бас шайқайды бүрлі емен.
Жотасына ғасыр теңін артып ап,
Заман атты көш барады дүрбелең.
Алдымыздан кең ашылып жыл есік,
Көңілімнен тұр келешек гүлі өсіп.
Өмір деген көш соңынан жазылмай,
Бір шуда бұлт шаң келеді ілесіп.
Ентігемін, жолдар, жолдар бұралаң,
Көңіл көзі жатқан жалпақ бір алаң.
Көш соңында сым ішектей тартылып,
Сәл босаса адам болы бұраған.
Асықпайын, кеш батқан жоқ, түс әлі,
Қиял, қиял жұртқа тастап, ұшады.
Қиялымда өмір жүзіп келеді,
Үйір-үйір толқынды алып құшағы.
Меңірейіп түк сезбестен тұр шынар,
Маңайымда мазасыз үн, бір шу бар.
Нар үстінен шаңырақты көтермей,
Уа, достар неге қарап тұрсыңдар!?
Күндер, күндер жетелеші, басташы,
Көш деген бір өмір, уақыт қоспасы.
Жол үстінде адамға адам қосылып,
Адам болмақ ғасырлардың көш басы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сильва Капутикянға

  • 0
  • 0

Сенің де жырың – махаббат,
Менің де жырым – махаббат.
Жартасқа бір жас толқын,
Жатқандай ұрып шапалақ.

Толық

Ақын өлді

  • 0
  • 0

Ақын өлді...
Сөз етуде ел дарынын,
Көрсең оның қара киген аруын.
Жанып тұрып ойда жоқта мезгілсіз

Толық

Жазылады қашан, қалай соңғы өлең,

  • 0
  • 0

Жазылады қашан, қалай соңғы өлең,
Ескі достың шамына ұқсап сөнбеген.
Жапырақтың көзіндегі тамшыдай
Жер-анаға сіңіп жатыр шөлдеген...

Толық

Қарап көріңіз