Керексің әлі еліңе

Қамалған құрсау түбіне,
Қарадым тағы үңіле.
Ақылдан алыс ойларым,
Расында әлі тірі ме?

Оятып озбыр ойыңды,
Аш көзің тағы тойынды.
Ұйықтап жатқан санада,
Әлсіздік билеп бойыңды.

Нәпсіге беріп ерікті,
Жалқаулық тағы келіпті.
Жасырулы ой-сана,
Нендей ойға желікті?

Билетіп азғын ойыңды,
Арсыздық тағы тойынды.
Оятып жан мен тәніңді,
Жамандық бір сәт жойылды.

"Ояншы" жүрек түңілме,
Керексің маған түбінде.
Арсыз ойлардың жетегі
Арандатпасын жүгінбе.

Билетіп ақыл-сананы,
"Арсыздық" аты жалмады.
Ақылы кемдеу жүректен,
Ақылды адам қалмады.

Сондықтан ОЯН ертерек,
Ақылға ойды жетелеп.
Қараңғы қапас түбіне,
Бой салып бір-сәт кетпе тек.

Керексің әлі еліңе,
Азғын ерлерге желінбе.
Қазақсың деген ой тұрсын
Сананың әрбір деміңде.
Аншаев Мадияр

---