Өлең, жыр, ақындар

Базына

  • 21.03.2019
  • 0
  • 0
  • 2162
Ашпын, аға, келем жеуге асыңды,
Арнап соған қайрап келем тісімді.
Араным да айдаһардай ашулы,
Зәрін төгіп, жандырып тұр ішімді.
Толсын қазан қазы менен қартаға,
Күтсін жеңгем жегіш аузын қайнының.
Тартсын әкеп астауменен ортаға,
Керегі не ет үнемдеп баюдың!
Ой, жейінші Еттен кегімді алайын,
Көрсетейін ашқарақтың ерлігін.
Тым болмаса ет толтырсын ағаның
Маған деген мейрімінің кемдігін.
Мәз бол, аға, «жалған сыйлап ұттым» деп,
Мен де алданып сенген болып қалайын.
«Достықтары неткен мұнша мықты!» - деп
Айтып жүрсін қызықтағыш ағайын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке жыры

  • 0
  • 0

Көз тоқтатып бірінші рет
Қарады да ұлым маған,
Әнтек қана күлімсіреп,
Созып қалды қолын маған.

Толық

Нұртас Оңдасынов

  • 0
  • 0

Пенсияға кетем деп ойламаған, -
Басын іске бағыштап қойған адам.
Басқамызша мақтатып өзін-өзі,
Елу жасын шулатып тойламаған.

Толық

Сарамен кеңес

  • 0
  • 0

Көрмеймісің өзіңмен құрдас
Тайырды, Жас жігіттей шарқ, ұрған.
Сен секілді сапырмайды уайымды,
Жалақтап тұр «ант ұрған».

Толық

Қарап көріңіз