Өлең, жыр, ақындар

Кесілген ағаш

  • 23.04.2019
  • 0
  • 0
  • 4186
Жапырақтары жайқалып тұрған,
Нар ағаш еді найқалып тұрған.
Аран тіс ара қыршынын қиып,
Шатырлап құлап, шайқалып тынған.

Томырық түбір,
Кесілген ағаш…
Жантайды жердің төсінде оғаш.
Жан тәсілім боп, жан беріп жатқан
Адамдай сұлап, көсілген қораш.

Қымбаттай түсіп тіршілік-арман,
Күңіретіп тұр күрсініп орман.
Құлаған ағаш…
Құстары үрікті-ау,
Ашылмай қанша бүршігі қалған!..

«Тірлік бар ма екен құрбан болмай»… деп,
Түнереді орман қиналғандай боп.
Батып тұр мұңға ағаштар
Достың
Жаназасына жиналғандай боп.

Орманның көрдім жыр кеткен кезін,
Қапа мен қайғы, мұң жеткен кезін.
Ағаш екен-ау ағашқа дейін
Әсері тиген бұл неткен сезім?!.

Айдары шербек ала таң шығып,
Қайғырады орман шара таусылып.
Сезбеген ұлдай жетім қалғанын
Қалғиды қамсыз балапан шыбық…



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыннан сағат сұрама

  • 0
  • 0

Ақыннан сағат сұрама,
өлшеулi ғұмыр кешпейдi ол,
Құдай да болсаң сынама,
Күнәсiн оның кешпей гөр.

Толық

Төр. Текемет

  • 0
  • 0

Біз барамыз жайлауға,
Асыр салып ойнауға,
Құс барады жайлауға,
Құйқылжытып сайрауға.

Толық

Назымға

  • 0
  • 0

Жаным менiң,
қозым менiң,
Назымым,
жолсыз түнде жанған темiрқазығым,

Толық

Қарап көріңіз