Өлең, жыр, ақындар

Қараша

  • 27.04.2019
  • 0
  • 0
  • 8861
Құстар да жоқ күні кеше шуласқан,
Қара бұлттан көрінбейді дулы аспан.
Ақ тұманға оранғанда хауыздар,
Алып айна сияқты екен бу басқан.
Жыр оқысаң бәрі де анық әріптің
Жаздың түні болушы еді жарық түн.
Күзгі парк жапырақсыз,
Гүлзарсыз —
Парк емес —
Әруағындай парктың.
Жастар құмар бақыт дәмін татуға,
Жазда олар асықпайтын жатуға,
Қазір енді, айтпағанда адамды,
Күннің өзі асығады батуға.
Күз бояуы өшірген бе,
Көріңдер:
Гүл сияқты емес күзгі еріндер...
Бірақ кеше ғажап көктем өткенін
Салады еске аяғы ауыр келіндер!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Табиғат және мен

  • 0
  • 1

Табиғаттан қол үзу де — бір қайғы.
Күйбең тірлік қызығыңды ұрлайды,
Банкеттегі хрустальдің сыңғыры
Жапырақтың сыбдырына тұрмайды.

Толық

Тыныштық

  • 1
  • 3

Тып-тыныш боп тұратындай әманда,
Тыныштықты ұқпай қалдым табанда.
Табиғатта дөңбекшу жоқ,
Діріл жоқ,

Толық

Арам дәулет, сірә, менен қаймықты

  • 0
  • 0

Арам дәулет, сірә, менен қаймықты.
Алған жоқпын жұрттан артық айлықты.
Жылқыменен,
Түйеменен,

Толық

Қарап көріңіз