Күре жол
Жолдар бар қосылатын әр елдегі,
Көрмеген жолдар қанша әлемдегі,
Күре жол бойындағы сол кездесу,
Өмірдің бір қызығын дәлелдеді.
Жырыммен жүрекке дән ексем дедім
Жырыммен жүрекке дән ексем дедім,
Бақыттың барына да көп сенбедім.
Киелі ел – құдіретті қазағыма,
Өмірде ақын болып өтсем дедім.
Бала дауысы
Шежірелі қарттарым шертер дейтін,
Өмір өзі өзекті өртер дейтін,
Көптен бала дауысын есітпедім,
Күліп-жылап нәресте еркелейтін.
Сұрқия залымдықтар – сұрқайланып
Сұрқия залымдықтар – сұрқайланып,
Қанатын енді бірі – шырқай қағып.
Зұлымдық пен мейірім жеңісе алмай,
Жұмыр жер бара жатыр шырқ айналып.
Түнгі он екі соққанын көріп біліп
Түнгі он екі соққанын көріп біліп,
Кеудемді билеп алды көрікті үміт,
Өмір, саған арнаған өлең жаздым,
Бүгін мен Ертеңімді жолықтырып!
Құла айғыр
Бақ сыйлап маған Құдай бір,
Алай бір шаптым, былай бір.
Мінгенім менің асау ой,
Сымбаты сұлу құла айғыр!
Екі арада таңым атып, күн батып
Екі арада таңым атып, күн батып,
Дүниеде өзің мені жырлатып.
Поэзия падишасы – лирика,
Сеніменен кездескенім бір бақыт.
Сексеуіл де гүлдейді....
Аппақ құм шөл далада туып өскен,
Тағдырдың тауқыметін уын ішкен.
Шөл далада мен өскен сексеуілмін,
Тамыры терең ғасыр суын ішкен.
Сұлу көздің қарашығы – лирика
Сұлу көздің қарашығы – лирика,
Таңда түскен дала шығы – лирика.
Елжіреп жан езілгені – лирика,
Ғашық жүрек сезімдері – лирика.
Жоғалған бір өлеңім, бір кітабым
Жоғалған бір өлеңім, бір кітабым,
Мен соны әлі күнге пір тұтамын,
Киелідей көремін не бар, не жоқ,
Жапырақ өлеңіммен, жыр бұтағым.
Поэзия падишасы
Құдірет жоқ ғаламнан,
Бұл өмірдің бәрі арман,
Поэзия падишасы – лирика,
Құмнан, жерден жаралған!
Бір өлең сені күтіп келем енді
Бір өлең сені күтіп келем енді,
Құдірет сезім күші бөлеп елді,
Ананың ақ сүтіндей уыз дәмді,
Мен жазып қалдырамын сол өлеңді!
Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір
Көл, бұлақ, теңіз қанша нұрлы небір,
Дария, өзен қанша сырлы не бір...
Тұңғиық тереңіне сүңгісем деп,
Жағаңда, тік жарыңда тұрмын, Өмір!
Бірі – жұмбақ
Бірі – жұмбақ,
Өмірдің бірі – тозақ,
Тірліктің әрбір өткен күні ғажап,
Біз мәңгі қарыздармыз Жер бетінде
«Қазақ елі» монументі
Абылайхан: «Бұл қай ел?» - деп сұрар еді,
Таңғалып Қабанбайлар тұрар еді,
Тіріліп Абай келсе Астанаға,
Ақын ғой, қуаныштан жылар еді!
Кел, Жаңа жыл...
Кел, Жаңа жыл, жыл құсындай самғап кел,
Арманымдай айтылмаған әнді ап кел,
Қайғырғынның қайғы-мұңын ұмыттыр,
Қуанғанның қуанышын жалғап кел!
Мен халқымның жүрегімен жырладым...
Ерекше Құдай берген бір бағым,
Мен халқымның жүрегімен жырладым.
Ақын болсам, азабыммен ақынмын,
Тұлға болсам, қазағыммен тұлғамын.
Дәл осы кез...
Жасама, жасай көрме, сенімге иттік,
Тірлік құйын үйрілер көңілде ұйтқып.
Дәл осы кез барады Жер айналып,
Дәл осы кез барады өмір жүйткіп!
Туған елдің түтіні
Туған елдің түтіні де тәтті ғой,
Тоңа ма деп таңы талай атты ғой.
Қараша үйдің ұйып балдай қаймағы,
Қанаттарын түтін түзу қақты ғой.
Бір ел бар...
Бір ел бар сондай ертегі,
Жер жаһанда жүр үні.
Белгісіз жұмбақ ертеңі,
Бақытты бірақ бүгіні.
Батқан күн
Көрдің бе сен, күннің қалай батқанын,
Аржағынан алып шығар ақ таңын.
Алтын шапақ көрдім күннің батқанын,
Алтын сәуле көрдім қанат қаққанын.
Иіліп көтермедің қырын қарап
Иіліп көтермедің қырын қарап,
Болғасын бірің бала, бірің дана.
Тірліктің жолындағы сол бір тасқа,
Екі қабат күйімен сүрінді АНА!
Төсегіңнен қайта тұру – мықтылық
Төсегіңнен қайта тұру – мықтылық,
Жұмыр жермен келе жатам тік тұрып.
Көлеңкем де келе жатыр ербеңдеп,
Менің тірі екенімді ұқтырып.
Неге өлең жаздым екен білмедім
Неге өлең жаздым екен білмедім,
Өлеңменен өтті талай күндерім.
Өлеңменен өтті талай түндерім,
Неге өлең жаздым екен білмедім.
Көкте күні шуақты
Көкте күні шуақты,
Бәйтерегі қуатты.
Туған жерге Қазақ пен
Талдар ғана тұрақты!
Өмірге бейім жан емеспін...
Өмірге бейім жан емеспін,
Өмірде сан қателестім.
Бірде түсініп, бірде түсінбей,
Замандаспен қатар өстім.
Баға жетпес халқымның жақынымын
Баға жетпес халқымның жақынымын,
Дүниенің жетпес қолы талайының.
Тәуелсіз қазағымның ақынымын,
Мен өзім – жаңа ғасыр Абайымын!
Ата-мекен аман ба екен?
Ата-мекен аман ба екен, қарағым,
Елден келген саған, балам, қарадым.
Он тоғызда шетел асып, тағдырмен,
Тауқыметті тоқсан асып барамын.
Мені ойға батырған
Мені ойға батырған,
Қонатындай бақ кенет.
Медет деген атыңнан,
Айналайын, ақ Медет!
Күйшінің құлағы
Күйлерден сылқым әуен назды естігем,
Қаңқылдап ұшқан аққу-қазды естігем.
Өзіндік ерекше бір күйші әлемі,
Өзінен ерте туған сазды естіген.
Қарашығы қос көзінің қарасы
Қарашығы қос көзінің қарасы,
Қошаметтеп Тауы менен даласы.
Атқа қонып, алғаш билік тиген кез,
Баласына хат жолдады Анасы:
Пікірлер
-
Көркем
Күшті жазылған -
Умида
Bu juda zo'r ajoyib -
Бақтыгүл
Шілде 10 -
Медина
Керемет
- Архимед
- Оноре де Бальзак
- Александр Пушкин
- Антон Чехов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі