Наурыз
Аққулы аспан көктерден,
Құстар ұшып жеткеннен.
Келдің тағы, Наурызым,
Туған елге көктеммен.
Жел дегенің ызың қағып сыңсыпты,
Түн дегенің шуағынан тұншықты.
Дидары әсем өрттей жанған қып-қызыл,
Көк жиектен көтеріліп күн шықты.
Қазақтың Қайсеновы Қасым деген,
Бір кешкен апайымыз Асылменен,
Өзі сүйген халқының қаһарманы,
Сөйлесті екі бірдей Ғасырменен!
Өмір жолы алда тұр,
Машина жол – ол да тұр.
Темір жолмен жарысқан,
Жалғыз аяқ жол жатыр.
Мен қазақпын дегеннің арманы бір,
Бұл адамға бәрі де алда ғұмыр.
Тамырларың тереңге тартып өсіп,
Бәйтерек жапырағы жалға ғұмыр.
Ойға оралып небір сыр
Тай-құлындай дүбірлес,
Алла атымен өмір сүр,
Алла атымен ғұмыр кеш.
Жолықтырып Ош шаһары бойында,
Ол бір сәтте шалғай кеткен алыс күн.
Ұлы ақын Тоқтағұлдың тойында,
Өзіңменен Шыңғыс аға таныстым.
Арайлап күнім, таң атты,
Аштым бір тағы парақты.
Жырымды менің тыңдады,
Көзі бар досым қарақты.
Жүздірер теңіз, көлге де
Шығарар биік төрге де,
Қисынын тапсаң қыл көпір,
Өткізер сені өрге де.
Суықтау екен түнгі ызғар
Қалтырап тоңған жұлдыздар.
Көктем мен жазда ерімес,
Кеудемде менің мұң мұз бар.
Дүние сенің жолыңда,
Ереміз ілбіп соңында.
Бар тағдырың бір ғана,
Бір Алланың қолында.
Күндердің күні болғанда,
Тосқауыл түсіп жолдарға.
Өрт шалғанда орманға,
Бір Құдайға сыйынып,
Бақытты күндер бақ қандай,
Ағарып ақ таң атқандай,
Аймалап сүйіп аруды,
Жаһанда бейне жатқандай.
Жер жаһанды жаратқан ғой
кең Құдай,
Қазақтың да көңілі кең,
бер Құдай.
Быт-шыт болар бар сенім,
Қаһарлы ханның билігі қиын.
Қию қашқан нәрсенің,
Икемге келіп, илігуі қиын.
Тағдырыма тауқыметпен таластырған,
Өмір ме өзен жолын адастырған.
Көктемім келіп еді құстарменен,
Іздерім шыға келді қар астынан.
Аспанда – айым, көкте күнім байқаған,
Сезді жаным теңіз толқын шайқаған.
Жалғыз жүрек сенен тауып егізін,
Қош айтысып, жалғыз еттің қайтадан.
Есімдер көп қой татымды,
Ойларға мені батырды.
Өмірге келген Немерем –
НАЗАРБАЙ қойдым атыңды.
Көктегі биіктермен теңесіп ем,
Желгенде жан-жағымнан жел есіп ең.
Балалық шақ өмірге сапар кешті,
Түйе дейтін жол дала кемесімен...
Бердің тағдыр бастан қандай,
О, Құдірет асқан Аллай!
Өзіме-өзім бастық болдым,
Өзімді-өзім басқара алмай.
Асыл жандар – ел көркі,
Жасыл шөптер – жер көркі.
Бала – бізге бала емес,
Ұлы Құдай перзенті.
Менің атымды алғаш рет фамилия етіп қойған
АЛДИЯР немереме
Мен ШӨМІШБАЙ болғалы,
Басыма бақ қонғалы,
Алпыстан соң – әр күніміз бағалы,
Жүректерде бір-бір жұлдыз жанады,
Шығып алып алты асқардың шыңына,
Жанарымыз таудан төмен қарады.
Амансың ба, көзкөрген,
Дүние мынау өзгерген.
Аға ұрпақтар аялдап,
Жас ұрпаққа сөз берген.
Тау асып, құзар шыңға жеткенімде,
Бір ғажап көрініс көрдім көктемімде,
Алатаудың басында қар жауды да,
Нөсерлеп жаңбыр жауды бөктерінде.
Айналайын махаббаттым жанымда,
Талай күндер айналды ғой сағымға.
Таудан аққан өзенменен бірге ағып,
Қалқып ағып келе жаттым ағында.
Жасына жас қосқан,
Тастары – тасқа озған.
Үйлері теректей,
Аспанға бас созған.
Жаңбыр жауды. Дала мұнар,
Көңілім менің дала құмар.
Жазған сайын ашылатын,
Әр сезімнің парағы бар.
Жаз өтіп бара жатыр қайда асығып,
Қайтеді баяғыдай жайнаса үміт,
Көктемге бір сәт болсын қайта оралса,
Аспанға тастар ма еді айды асырып.
Жаз өтіп бара жатыр жайлап басып,
Ағысы ұлы өзеннің қайнап тасып,
Қызғалдақ гүлдеріндей құлпырады,
Балдәурен жан-жағымда жайнап ғашық.
Жақсымен, жайсаңдармен жарастырған
Тура жол, ал бір кейде адастырған.
Құс ұшып көгімізден, көктем келіп,
Іздерім шыға келді қар астынан.
Еске алып ғажайыптай өткенімді,
Аялап ұшырғандай көкке күнді,
Адасып қалғандай бір аққуымнан,
Мен іздеп кеттім сол бір көктемімді.
А, Құдай, бергеніңе шүкір деймін,
Ақынның жүрегінде бүкіл мейірім.
Жолаушы өзі қонып, түстенеді,
Келер бір қонағыма күтінбеймін.
Қазақтың алдан озған кең даласы,
Даланың жүйрік тұлпар мен баласы.
Қанша кең болса дағы сол далаға,
Абайдай қалай сыйған ел данасы?!
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
- Тлеуғабыл Шырайлым
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі