Өлең, жыр, ақындар

Тойға кеткен апама

Орлы жаққа жол түссе,
бір соғып қайт, Жан апа!
Ирек өткел жаққа да
көз қырыңды сал, Апа!

Толық

Ойын туралы ой

«Қақпақыл» деген ойын бар,
сенбесеңдер қойыңдар.
Қақпақылдың білмеймін,
аты қалай қойылған.

Толық

Күрең домбыра

Жыр - тұлпардың тұяғының дүбіріндей екпінді
Тебірентпей қоймайтұғын сөз ұғатын тектіңді.
Жыр толқытса ақыныңды әсерлі өлең өретін,
Шанағынан шашыратып шуақты әуен төгетін,

Толық

Бәріміз де жендетпіз

Таспен жардық бір басты,
Сөзбен жардық бір басты.
Бабам салты көміліп,
Қасиетімді құм басты...

Толық

Өзім жайлы

Сыр алысар ешкім жоқ.
Ауысатын күзетіп,
Босағама серікпін
Күн ауысар, түн өтіп.

Толық

Өз жайым

Жәйіма жүрген жәйім бар,
Аулақ жүр менен, уайымдар!
Сендерге әуес емеспін,
(қол бұлғап әуре болмаңдар

Толық

Аға рухымен сырласу

Сенің жарың отырса,
Ойша өзіңмен сырласып,
Ойша өзіңмен мұңдасып,
Керегі жоқ тіл қатып,

Толық

Күн жыры

Күз түскелі күліп тұр ем,
Бүгін сықтым көз жасын,
Бұлт шатырын керіп тастап,
Алатауға қонғасын...

Толық

Ауылға барғанда

Барып қайттық ауылға апа екеуміз:
Құм-шоқалды аралап, жусан теріп.
Гүл шатырын көтерген сүттіген мен
Жұпар иісі аңқыған бүргем көріп.

Толық

Күнтізбе

Бір парақ жыртылғанда,
Бір парақ ашылады.
Аспанды қиқу кернеп,
Көктен нұр шашылады.

Толық

Көнсе, егер...

Алдауға, арбауға көнсе, егер,
Жынымды алыңыз,
Бұйымтай сол болса,
Кешікпей, алыңыз,

Толық

Неге ұлиды

Бөрі дейді, қасқыр дейді, жыртқыш дейді,
Жан-жақтан күстәналап түрткіштейді.
Жаратқан бір тағының түрін солай
жаратса, жүре берсін жыртқыш мейлі!

Толық

Қаншама күндер өтіпті, күтумен күдер үзілген

Қаншама күндер өтіпті, күтумен күдер үзілген...
Қаншама моншақ құлады, көзімнен, жаным, тізілген
Тізілген жастан кеппесе кірпігім, қалай көз ілем,
Ауырын өткен күндердің кірпіктеріммен сезінем,

Толық

Имандылық жүрекке орнығуын тілесек

Имандылық жүрекке орнығуын тілесек,
Әліпбиден бастайық, ежіктеуден қашпайық,
Әр елде ашқан сауатын, сол елде қаққан қанатын,
Діни әлем көгінде шығарар әркім өз атын...

Толық

Тыныштық

Құлаққа ұрған танадай
Орнады келіп тыныштық!
Қыздарым кетіп барады
Жүрекке дәру, тым ыстық...

Толық

Өзім жайлы...

Боз жусан дала-анамның,
Иітіп төсін туғанмын,
Далиған дала етегін,
Жиектеп сағым қуғанмын.

Толық

Ерболжанға

Әке болған балапаным,
Құшағыңда – өз балапаның
Аман өссін өзіңдей боп,
Атасының көзіндей боп!

Толық

Биіктің қара болғаны

Биіктің қара болғаны
Қап-қара бұлттың қонғаны.
Биіктің сұп-сұр болғаны
Төбеңе сұқсыр қонғаны.

Толық

Алатау ақ сәлдесін орап алған

Алатау ақ сәлдесін орап алған,
Ақ шапан иығына қона қалған,
Сардарға мойын бұрған өңкей сарбаз
Шыңдар да ақ иықты бола қалған.

Толық

Ақтүтек боран...

Ақ түтек боран, амалың қалмай,
күйемен күресудесің,
Ақ әлем арман, әлеміш жалған –
итжығыс халде күй кешіп,

Толық

Құбажон далам, мен келген сайын

Құбажон далам, мен келген сайын
құбылаға қарай көсіліп, жатасың үнсіз,
тынығып жатқан қариядай қазір көз іліп.
Тірегім далам, білемін далам, сен атамзаманғы кәрісің,

Толық

Желтоқсанның бірі

Қонып жатыр, қонып жатыр, қонып жатыр қонақтап,
Әппақ ұлпа, әппақ желек!
Аспан әппақ, жол әппақ,
Әппақ шашу күмістелген шағылысып күнменен

Толық

Қысқы бақта

Төңіректі қырау қымтап қыс келді,
Жер менен көк әппақ шаңқан түске енді.
Ақ сәукеле, сұлу мүсін – жарастық,
Кербез сұлу жасыл шырша түрленді.

Толық

Ақ пен қара

Ақ парақтан оқыдым қара жазу анық шын.
Ақ-қарасын өмірдің бір кісідей таныппын.
Ал, дегенмен, тірлікте – ұнатсам да бар түсті
Ақ пен қара бояудың күмілжіген қоспасы -

Толық

Өмір жыры

Үміттерге сыйладың арай төккен жаңа таң.
Жапыраққа шаттанып, қол соғуға – алақан.
Сағынысқан ғашықтар жолыққандай қайтадан
Бұтақтарға иілгіш құшақ бердің айқара...

Толық

Мен де қырға айналдым

Биылғы жыл тікен шөп қырда қаулап өсіпті,
Молынан бір жайқалып гүл де осында көшіпті.
Қадамыңды бас байқап, тап болмағын шөгірге,
Қате басқан қадамдар жазаланар өмірде.

Толық

Сары алтындай сағынышпен апталған

Сары алтындай сағынышпен апталған,
Ақ күмістей төзімдермен күптелген,
Уайымның боз тұманы мұнартқан,
Құйтақандай жүрегіме мұң артқан

Толық

Қыз деген сағындырар есіңді алып

Қыз деген сағындырар есіңді алып,
Ол мұңайса шарасыз сен бір ғаріп,
Теңім деп тапқан жары адал болса,
Сенің де бағың жүрер күнде жанып.

Толық

Толқын, толқын, толқын

Толқын, толқын, толқын,
толқын, толқын жыр,
Толқып-толқып соғатұғын жар таппай,
Тар кемерде шалқи алмай, тасымай

Толық

Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?

Неге бұлдыр дүние алып ұрды алыпты!?
Лас тұман құшағы тұмшалайды жарықты,
Атмосфера тұнып тұр, бу мен түтін аралас,
Жер мен көкті жаулаған тұман бүгін тарамас!

Толық

Ғалымжан құдаға

Көшіп кетіп ауылға алыс,
Тұрақтаған Ғалымжан,
Астанадан жастығы өткен
Жырақтаған Ғалымжан!

Толық

Тура сөздің түбі бір...

Құлақ бар домбырада,
бұрауын оң бұрадым –
күйге келді.
Ұл берді Тәңір оңдап,

Толық

Дедің бе екен?

Алма-кезек дүние
салтын ұқсын дедің бе?
Алды-артыңды бағамда,
жарты міскін, дедің бе?

Толық

Үйірген сөзді тіліме

Үйірген сөзді тіліме,
Иманның нұрын – діліме,
Тілек берген тілеуге,
Уайым берген жүдеуге,

Толық

Жалғыз жалбыз...

Арна жатыр тартылып, суы құрғап,
Кеше ғана кемерге сыймай тұрған.
Көпір салып қойыпты, атын жазып
«Құрғақ өзен» аталып, көзі құрыған.

Толық

Сары белдеу сайын далам...

Бұғауында бодандықтың
Жетпіс шілде қақтап аспан,
Жетпіс ақпан қалтыратқан
Сары белдеу сайын далам!

Толық

Сананы

Сананы
тілсіз билеген
Заманның
лебі секілді –

Толық

Нәпсі тілер өз бабын

Нәпсі тілер өз бабын
Қиыннан сөз қозғадым.
Тән тояты – ләззат,
Ардың жүгі – қорғасын.

Толық

Сағынтып жылдар арада

Толқының тербеп жанымды
Сағынтқан сырбаз Жайығым.
Жағаңа тағзым етуге
Жете алмай жүрмін – айыбым.

Толық

Қызыл шағыл

Бәрі есімде, қырда асыр сап өскенім,
Бақытты шақ, бал дәуренді кешкенім.
Еңкейсем де, әлдеқашан әже боп
Балалығым жадымнан бір өшпеді.

Толық