Келеді досым, ұғар күн
Келеді досым, ұғар күн,
Ертеңге елтіп, сенем мен.
Күреске солай, шығармын,
Қауырсын қанат өлеңмен.
Көретұғын көзімді күннен алғам
Көретұғын көзімді күннен алғам,
Жарық дүние кімге шын, кімге жалған?
Топырағым, туған ел, туған анам,
Жүрегімде мүсіні тұлғаланған.
Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін
Үмітімді «жартастан» неге үзбеймін,
Өз дертімнен дауылды ем іздеймін,
Сездірмеген сыртынан, сырын жұмбақ,
Тұман басқан кешкі бір теңіздеймін.
Оңаша ойға қалдым
Оңаша ойға қалдым,
Сабырды қайдан алдым?
Көзіңді көремін деп,
Сен барған «тойға» бардым.
Мен – «ол» әйел емеспін
Мен – «ол» әйел емеспін,
Тағдырға мойын ұсынам.
Білмеске бұлдыр, елеспін,
Білгенге қыздай қысылам...
Туған үйім, аңсап келдім тұрағым
Туған үйім, аңсап келдім тұрағым,
Жетпей жүрсе, шалғай жақтан бір әнім.
Орыныңды әрең тауып, жер болған,
Жұртыңда мен отыра қап, жыладым...
Қиялымнан тартқандай көкпар ағын
Қиялымнан тартқандай көкпар ағын,
Ақтарамын, таулардың көк парағын.
Сағымданған дарияның құшағына,
Шомылғым кеп, үздігіп көп қарадым.
Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы
Ағын судай көңілдің жоқ тұрағы,
Сезім толқып ішіме кеп тұнады.
Көздерімді көзіңе қаратқызбай,
Ыстық жалын сен жақтан бетке ұрады.
Дауыл сезген бауырынан қыранның
Дауыл сезген бауырынан қыранның,
Көбелектей «балапан қыз» болды ұмыт.
Елегізген әуеніне бір әннің,
Қабағына қоңыр таудың қонды бұлт.
Кімге айтамын, сырымды кімге сенем
Кімге айтамын, сырымды кімге сенем,
Көңілім ай, үміттен күл көсеген.
Басымды ұрып сол жанның аяғына –
Құлайын ба, күйімді білмесе, мен?
Бақытты бола алмаспын қарызға алып
Бақытты бола алмаспын қарызға алып,
(Бала едім, келе жатқан қауыз жарып)
«Кем болар не жазығым бар еді» деп,
Жылағам жұлдыздарға арызданып.
Көрінеді әрбір жұлдыз бір жұмбақ
Көрінеді әрбір жұлдыз бір жұмбақ,
Көзді тартқан ойыншықтай сыңғырлап.
Ақын сәби, сұлулықтың алдында
Өлеңменен тілі шыққан былдырлап.
Қарғып бастан, барады өмір арғымақ
Қарғып бастан, барады өмір арғымақ,
Әр әуенге билеп ағар әр бұлақ.
Аққан судай көз жасыма үгіліп,
Ішімде бар жататындай жар құлап.
Сүйдім, рас... сүй деген соң өтініп
Сүйдім, рас... сүй деген соң өтініп,
Өтінішің болды бірақ өтірік.
Жан-жүрегім күйіп-жанып күл болды,
Күл үстінде көп жыладым өкініп.
Ұятты беттен лақтырып
Ұятты беттен лақтырып,
Көруге бәрін көнген көз.
Астына сәтте-ақ ат мініп,
Ақылды айғай жеңген кез...
Құлан қуғандай соңыңнан
Құлан қуғандай соңыңнан,
Шапқылай берер «жынды» емен.
Ұстама менің қолымнан,
Көрсем де сені үндемен.
Қабағын өмір түйеді көп
Қабағын өмір түйеді көп,
Дегендей-ақ кім күшті екен.
Өсектейді ол, «сүйеді» деп,
Сүю, сонша қылмыс па екен?.
Мені іздеп келеді, деп күттім көп
Мені іздеп келеді, деп күттім көп,
Күз де келді... кірпігімнен шық гүлдеп.
Көптен бері көргім келмей ешкімді,
Қалып қалдым, тіршілікке тұтқын боп,
Пенденің сен «кез келген» бірі емессің
Пенденің сен «кез келген» бірі емессің,
Көз алдымнан кетпейтін тірі елессің.
Досым түгіл, дұшпанға арадағы,
Тартылыстың тағдырын тілемеспін.
Мен сені іздеп тапқанша көп адастым
Мен сені іздеп тапқанша көп адастым,
Күйін кешіп, ұрыншақ, шала мастың.
Бар еріктен айырып, оттай жанған,
Жүрегімді көкпар ғып ала қаштың.
От салдың, ойда жоқта жолықтың да
От салдың, ойда жоқта жолықтың да,
Өзгердің, өзіңді-өзің көріп тұлға.
Көзіңнің қыл-тұзағын үзіп шықтым,
Қалудан тұтқын болып қорықтым да.
Үздің бе, үміт сен менен
Үздің бе, үміт сен менен,
Ертегім болған ертеңім.
Тербетер ерке желменен,
Жүректі нәзік желкенім.
Көзге өтірік көлгірсіп, мақтанбаймын
Көзге өтірік көлгірсіп, мақтанбаймын.
Көп адасып, өзіңді тапқандаймын.
«Сенен өзге ешкімді сүймедім» деп,
Ант ішпеймін, алдыңда ақталмаймын.
Болжайды сезіп, нені ішің
Болжайды сезіп, нені ішің,
Тыныс ап, кеудең кеңісін.
Құпия, жұмбақ қиындау,
Өмірім болар сен үшін.
Мен сені, ойлап, іштей сүйген едім
Мен сені, ойлап, іштей сүйген едім,
Күйген ерін... біртүрлі күйге енемін.
Сыртыңнан ғашық болып, кездескенде,
Көзіңе қарай алмай, именемін.
Сұлу емен жұртты өзіне қаратқан
Сұлу емен жұртты өзіне қаратқан,
Бір сөз айттың, болып маған қарап, таң.
«Мүсініңді былш-былш ұрып балшықтан –
Жасағандай ерініп бір жаратқан».
Тіршіліктің сияқтанып жүрегі
Тіршіліктің сияқтанып жүрегі,
Күн нұрымен жүз құбылып реңі.
Күзгі желмен ұшпай, жерге ілініп,
Жалғыз жапырақ тал басында тұр еді.
Ойнайтұығын сахнасында уақыттың
Ойнайтұығын сахнасында уақыттың,
Әкімдікті ұлы әртістей көрем мен.
«Басымызға туады деп бақыт күн»,
Қол соғатын халық сенгіш көрермен.
Күйген қолын ұсынбас енді бақыт
Күйген қолын ұсынбас енді бақыт,
Жылап қалдың, басқаны сен жылатып.
Қара көзің қараңғы, түпсіз құдық,
Сол құдыққа қанша жан өлді батып?..
Іздемейсің...
Іздемейсің...
Сен үшін өліп қалғам,
Сұлу көп қой, «кәрі әйел» болып па арман?
Жастығыммен қайтадан кездестірмей,
Күн тұрғанда басымда
Күн тұрғанда басымда,
Күн қадірін білмеппін.
Дос тұрғанда қасымда,
Дос қадірін білмеппін.
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды
Тіршілікте құшып ең сан қайыңды,
Жібіте алмай, тамшыға таңдайыңды.
Маңдайыңды сипаған алақаным,
Сипап тұр ғой, енді тас маңдайыңды...
Алды, ақыры аңдып көптен
Алды, ақыры аңдып көптен,
Қара жерге жан салды жыр.
Көзін ашып қалғып кеткен,
Ақын жүрегі раушан-ғұмыр.
Бір көргеннен мен неге сүйіп қалам
Бір көргеннен мен неге сүйіп қалам,
Көңіл көзін оятып ұйықтаған.
Жанып жатсам, өртіне өкініштің,
Жарығынан бермейді ол қиып маған.
Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің
Оңашаны ұнатамын, ортасынан дүрмектің,
Менің үміт жұлдызымды жандырады үрлеп кім?
Өмір бар да, тазалық жоқ қой, жанымның –
Көйлегі болған, тәнімді қанша кірлеттім...
Сая іздеп кетті шалғай құрбы қаңғып
Сая іздеп кетті шалғай құрбы қаңғып,
Кім қалды, әнді сүйіп, сырды ұғарлық?
Төсінде қырдың бір гүл, қатарымен,
Көктемде көзін ашпай тұрды қалғып.
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай
Семесің ғой, өлесің ғой гүл атпай,
Тыным алсаң өлеңім.
Таң алдында лайланбаған бұлақтай,
Тұнып ақсам деп едім.
Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт
Сезіміме сеуіп сәуле таң үміт,
Жарық аспан жасырады арлы айды.
Келмедің ғой... күтуден көп жалығып,
Жасыл тауым сағынышпен сарғайды.
Өмір деген бір өкініш, бір үміт
Өмір деген бір өкініш, бір үміт,
Мейлі, маған қарамғын бұрылып.
Қуанатын сәттерім бар ішімнен,
Құрдас болып туғандығың үшін мен.
Білмеймін кімге жылап, кімге сенем
Білмеймін кімге жылап, кімге сенем,
Шоқ іздеп қолым күйді күл көсеген.
Мұнарды көңілімді мұң басқанда,
Сәуле ішкім келеді бір Күн кеседен...
Пікірлер
-
Сезімка????
1845 жылы дүниеге келді -
Сезімка????
Бұл өте жақсы өлең мағыналы -
Аянат
Мен білім керек -
Rayana
Күшті(норм) -
Әділжан
супер өте күшті тақпақ
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі