Өлең, жыр, ақындар

Үш қасиет

Өзімді іздеп... өз ішімді кезермін,
Кедейлік пе?
бәріне де төзермін.
“Адаммын” деп айта алмас ем жүректен,

Толық

Әудемжер

Кім сонда, осы әуенді қалықтатты,
Мәңгілік құлағымда қалып қапты.
Үстінен өмір көпір, өтіп жатқан –
Уақыт соны айтудан жалықпапты.

Толық

Туған жерден шыққан жолдай таралып

Туған жерден шыққан жолдай таралып,
Оңаша ойдан отырамын нәр алып.
Маған анам “доп домалақ болып сен –
Кіндігіңе тудың, - дейтін оралып”...

Толық

Қара жартас, қазыналы сандыққа тең

Қара жартас, қазыналы сандыққа тең,
Сандығына қарайды аңдып, “бөтен”.
Теңізде өткен өмірді елестетіп,
Ауық-ауық түс көріп қалғып кетем.

Толық

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам

Өмір-тағдыр майданын ұғып болғам,
Алдандырған, алдаған жігіт, жалған.
Толқын соққан бауырын... шұрық тесік,
Кемедеймін жағаға шығып қалған.

Толық

Күлімдеген Күн үнсіз

Күлімдеген Күн үнсіз,
Дірілдеген Ай үнсіз.
Не боламын тілімсіз,
Тілсіз өмір қайырсыз.

Толық

Үш бала

Той-тойлаған... жоқ-барды елеместен,
Ұйып тұрған айрандай ел емес пе ем.
Бөлем деме, қазақты “жүзге” бөліп,
Үш баласы ол, бір үйдің ерегескен...

Толық

Өмірге мынау қайранбыз

Өмірге мынау қайранбыз,
Көктемде... келер құс тағы.
Тоңғандай дір-дір ай жалғыз,
Жапырақтай күміс қыстағы...

Толық

Торғай – дүние

Басымды қысып тұр қысым бір,
Тіршілік... шу тілін түсіндір.
Үмітпен, тас жолдың үстінде,
Торғайлар дән іздеп ұшып жүр.

Толық

Қай жаққа, құйын көңлім, ала қаштың

Қай жаққа, құйын көңлім, ала қаштың,
Шабытқа шарапсыз-ақ шала маспын.
Жазықсыз жылап сәби жапырақтар,
Таласып төсін емер мама-ағаштың.

Толық

Рух

Өмірге өктем өкпелейтін кез өткен,
Соғады ұлып, отты дауыл өзектен.
Біртін-біртін ауыстырып орынын
Өтті бәрі... келеді ғасыр кезекпен...

Толық

Шартарапқа жол секілді таралған

Шартарапқа жол секілді таралған,
Жазылады тарих ізі әр алуан.
Аңсап өткен күлкісін бір бақыттың,
Мен уақыттың көз жасынан жаралғам.

Толық

Бәрі бәрі белгілі ғой, белгілі

Бәрі бәрі белгілі ғой, белгілі,
Енді біліп отырсың ба, Сен мұны?
Көз ашқаннан жоқтық көрген баланың -
Шырқыраған шығар шықпас енді үні.

Толық

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім

Өлмес өмір, өзіңді сүйгендіктен жыр еттім,
Тұрар дейсің мәңгілік көк аспанды тіреп кім/
“Жер анадай” жатқан бір табандардың астында,
Аяғы жоқ... тілі жоқ дүрсілдеген жүрекпін.

Толық

Табанымда топырақтың жүрегі

Табанымда топырақтың жүрегі,
Жанарымда жапырақтың жүрегі.
Туған жердің кеудесінде дүрсілдеп,
Менімен бірге өмір сүреді.

Толық

Болады ертең тас та құм

Болады ертең тас та құм,
Болады ертең күн қандай?
Өмір дегенің қас-қағым,
Көзіңді ашып-жұмғандай...

Толық

Сағанда мен жақпадым

Сағанда мен жақпадым,
Оған да мен жақпадым.
“Сары белден сарғайып” –
Кеш боп атты ақ таңым...

Толық

Арман, арман!

Арман, арман!
қалғытпа, алға асықтыр,
Қанатымды қағайын таңға ашып бір.
Онтоғызыншы наурыздың жыр жаңбыры,

Толық

Нұрғиса

Құстар қайтып барады, көлге сән берер,
“Аққу күйі” - өлмейтұғын мәңгі өнер.
Сыңғыр-сұлу жарық дүние ішке еніп,
Күннен өрген ән салғандай сәулелер.

Толық

Ұсынба орын, босағадан, төрденде

Ұсынба орын, босағадан, төрденде,
Төрді қайтем? жетім жүрек шерменде.
Тәтті сөзбен алдай бермей… сәбидің –
Не жетеді? Қолына нан бергенге...

Толық

Бар менің бір жүрегім, бір-ақ тілім

Бар менің бір жүрегім, бір-ақ тілім,
Тілімді кімнен алам, сұрап бүгін?
Үйренгем оны анамның құрсағында,
Сол үшін өзгермеймін, тұрақтымын.

Толық

Менің ғасырым

Жұбанады кешегі “ел” жылаған,
Күш береді еркіндік енді маған.
Көк аспанның астында қанат қағар,
Менің, сенің ғасырың келді, балам.

Толық

Астанаға

Ерліктің ел қолдаған бастамасы,
Алдыңда асатын бел, асқар асу.
Төсінен Сары арқаның бой көтерген,
Астана Қазақстан бас қаласы.

Толық

Алматының оттары

Алматы әсем әуен, жыр елісің,
Елімнің өмір сүрген тілегі үшін.
Алмасы күн көзіндей алаулаған,
Сен бүгін Алатаудың жүрегісің.

Толық

Сүйеп тұрдым, маңдайымды еркелеп

Сүйеп тұрдым, маңдайымды еркелеп,
Таңғы шықтай көңілменен шын сенген.
Сүйе тұрып, сүймес ем ғой ертерек,
Опасыз жан екеніңді білсем мен.

Толық

Ақ әлем...

Ақ әлем...
Асқар таулар түрегеп тұр,
Тауларға табынғандай, жүрелеп қыр.
Аспанға шығып алып Әлия әжем,

Толық

Күзгі сыр

Көңіл тұман...
арасына ай батқан,
Тірі жан жоқ. Тіл қататын аймақтан.
Тереземе құлап түсті қураған,

Толық

Сыйлар... мейлі сыйламас

Сыйлар... мейлі сыйламас,
Біліп... мүмкін білмейді.
Деген, бабам, «Жиде ағаш -
Өз жерінде гүлдейді»...

Толық

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым

Ақ жүзімде... Тұр таңбалы бар мұңым,
/Мінезіме айналғандай арлы ұғым./
Жамандайтын... Жол тауып «ол» әйтеуір,
Мен ұнатқан жігіттердің барлығын...

Толық

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім

«Ертең»- ертең деп жүріп, күн өтерін білмедім,
Сақтай білмес, сұлуды күң етерін білмедім.
Өмір деген «кезекті» кәрілікке көнбейтін,
Көңіл деген, көктемгі гүл екенін білмедім.

Толық

Ақын

Өз кірпішін өмірге әркім қалайды,
Қалағандар... жерде қалтылдамайды.
Ақын деген – отты жасын, найзағай,
Ал, найзағай күнде жарқылдамайды...

Толық

Көшіп кеткен...

Ұстатпады-ау жалынан шіркін, арман,
Сейілмеді ау, бір тұман, бір тұманнан.
Ата анамның көрінген көзіндей бір,
Ағайымның өзі жоқ ..жұрты қалған.

Толық

Екі көз, екі дүние...

Жер аласа, аспан төсі тым биік,
Биіктегі жұлдыз-гүлдер әдемі.
Бірі жарық, бірі түпсіз тұңғиық,
Екі көзім – екі дүние әдемі...

Толық

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін

Көңілім қалған көп жаннан, көп сенбеймін,
Өзіңдегі өмірді көксердеймін.
Жер бетінен аспанға бу боп ұшып,
Жер бетіне су болып жетсем деймін.

Толық

Уақыт озар, уақыттан кешікпеген

Уақыт озар, уақыттан кешікпеген,
Кешікпеген ғарышқа «көшіпті өлең».
Мен дүниеге келгеннен бері қарай,
Көздің жасын үн-түнсіз кешіп келем.

Толық

Аспанға арыз

Жұлдыздарға мұң шағып ержетіп ем,
Ой талбесік...түн бойы тербетілем.
Адамзатқа қоршаған риза болмай,
Арыз жаздым аспанға жер бетінен.

Толық

Шыққан күнім тұңғиыққа батып көп

Шыққан күнім тұңғиыққа батып көп
Өтпесінші, үнсіз сырғып уақыт тек.
Ей, адамдар!
қайырлы таңда, қайыр ғып,

Толық

Туған жерден келмейді алыстағым

Туған жерден келмейді алыстағым,
Бұрып арман, жан-сезім ағыстарын.
Мен даланы сүйемін ақын Расул –
Сүйсе қалай, тауымен, Дағыстанын.

Толық

Өтер уақыт, замандар

Өтер уақыт, замандар,
Ұмытылмас қимас ән.
Мен ғашық болған адамдар,
Орман болар, жинасам...

Толық

Басына шығамын деп бір биіктің

Басына шығамын деп бір биіктің,
Түбіне түскендеймін тұңғиықтың.
Тағдырын қасіретті адамзаттың,
Көзінен көргендеймін сұр киіктің.

Толық