Өлең, жыр, ақындар

Жүрегіммен жеке қап...

Жан емеспін үйренген сөзін бұлдап,
Өзгеге емес, өзіме өзім қымбат.
Жанарымда мөлдіреп жарық дүние,
Көз алдымда тұнады көгілдір бақ.

Толық

Ғұмырды судай сапырған

Ғұмырды судай сапырған,
Саудагер-сайқал бұл жалған.
Талайлар басын қатырған,
Тағдырға кез боп тұлданған.

Толық

Ұлым Нұратқа

Ауылға қашып кетті төлім менің,
Ұқпадым неден сонша жерінгенін.
Қарашы, баламызбен екеуміздің
Әлден-ақ арамыздың бөлінгенін.

Толық

Жылжыған су астында сүңгуірдей

Жылжыған су астында сүңгуірдей,
Жүземін ой түбінде бір кідірмей.
Келемін тылсым дүние құшағында,
Керегім бірде ілініп, бірде ілінбей.

Толық

Жанның оты

Тиіп кетсе бунап тұрған сезімге от,
Тиіп кетсе қурап тұрған төзімге от,
Абайсызда лап ететін кезім көп,
Арпалысып өзімменен өзім боп.

Толық

Құсым-ау!..

Қайдасың, шабыт құсым, келші бері!
Көңілім көптен неге көншімеді?
Жел қуған жапырақтай быж-тыж болып,
Ойларым бет-бетімен тентіреді.

Толық

Қайдасың, арыс ағалар?!

Арғымақ жалында,
Алапат жалынға
Жанған ер –
Қайыспас қара нар,

Толық

Алатаумен сырласу

Ойыма қайдан түсті бұл бір өлең,
Семсердей өзегімді тілгілеген.
Алатау, есіңде ме, тұрыпты ақын
Соңғы рет саған қарап дүрбіменен.

Толық

Ардакүрең

Әр сағаты ғұмырдың – кісіге сын,
Жайымызды айтпай-ақ түсінесің.
Көңіліміз кей уақыт күңгірт тартса,
Көңіліңнің сәулесін түсіресің.

Толық

Жан дүнием булығып тұр

Көктем кеп, тағы да күн күркіреді.
Жұтынып, жабағыдай қыр түледі.
Көлдердің көзінде жас іркіледі,
Бір жылап бала бұлақ, бір күледі.

Толық

Қызығы бұл дүниенің...

Сәт сайын тірлігіңнің артып құны,
Жаныңның жаңғырғанда бар түкпірі,
Өткенді есіңе алып толғанарсың,
Еске алу – бәрінен де артық түбі.

Толық

Досқа хат

Зулайды, зымырайды мына күндер,
Кідірте алар дейсің, сірә, кімдер?
Осынау кең дүниеден әр пендеге
Түбінде бұйырары – бір адым жер.

Толық

Қоңыр мұң

Досым-ау,
Келіп кеттің бүгін маған,
Табады аңсағанын түбінде адам.
Үніңді іздедім ғой айналамнан

Толық

Жаңбыр әні

Сыйлар маған бақытын тағдыр әлі,
Көк аспаным жай атып, жаңғырады.
Жаңғырады –
Төгілер жаңбыр әні,

Толық

Көкек қары

Қар ма бұл көктемдегі қылаулаған?
Барады қозғау салып мынау маған.
Бұл өмір ұқсап кетті қарлы шыңға,
Басында будақ бұлттар мың аунаған.

Толық

Жүрегімнің қанаты бар

Көрдің бе, жүрегімнің қанаты бар,
Кім оған ұшам десе ара тұрар?
Қиырға қас қағымда тартып кетті,
Қос қанат самғау үшін жаратылар.

Толық

Түнде ұшқан тырналар

Тырналар түнде көкте тыраулады,
Күндізгі бітпегендей мұң-арманы.
Мұңайтып байғұстардың мынау халі,
Жүрегім бүлк етті де бір аунады.

Толық

Траур

Шошынып бейбіт күн,
Оқ тағы сөйледі.
Қып-қызыл
Бейруттың

Толық

Таңба – «39952»

Таңбалар,
Таңбалар – қара дақ,
Жүреді қаныңды, миыңды аралап.
Сұғады инесін,

Толық

Жарылмаған бомбалар

Ашу қысып, булығып,
Өз-өзінен долданар –
Жатыр жерде бұғынып
Жарылмаған бомбалар.

Толық

Белгісіз автомат

Аспаннан бомба төгіліп,
Қысқанда майдан қат-қабат,
Окопта қалды көміліп,
Ұшты да қолдан автомат.

Толық

Шығармас отан мәңгі естен

Соғыстың жүзі ызбарлы,
Соғыстың ізі ызғарлы.
Жібітпес ақын жыры да,
Ерітпес күннің нұры да

Толық

Шіріген гильза сыр айтар

Сұмдық бар қанша мұңайтар
Соғыстан қалған гильзада.
Шіріген гильза сыр айтар
Қаралы күннен зілзала.

Толық

Түнгі тыныштық

Қап-қара қою түн еді,
Абалап төбет үреді.
Ауылдың маңын торыған
Ит-құстың барын біледі,

Толық

Әншіге

Ән қандай, әуен қандай, әнші қандай!
Асқақтап бұлтқа барып шаншылардай.
Ерке әуен еркеленіп шыққан сәтте
Көзіңнен ыстық жасың тамшылардай.

Толық

Өкініп қалмас үшін

Гүл көктем,
Қызық көктем,
Жалын көктем!
Сарылып аңсады ғой жаным көптен.

Толық

Таңғы толғаныс

Таңда мені тербейді арман,
Ой көзінен от өріп.
Жүргендеймін сөнбей қалған
Түн жұлдызын көтеріп.

Толық

Балалық

Балалық қалды бір қызық
Бұлдырап қырдың астында.
Әкетті жылдар мінгізіп
Біздерді асау тасқынға.

Толық

Қанатын қағып күн өтер

Кірпігі күннің талғанда,
Сүйенер сеңгір тауларға.
Маужырап барып батады,
Үмітін артып таңдарға.

Толық

Қиял

Шытынап бара жатыр басым неге?
Білемін –
Шаршадың сен, асыл неме.
Өзгеріп секундқа ай мен жылдар,

Толық

Үмітім елес бермей...

Тоқтатар қайда едің сен, сүйікті жан,
Көңілдің көк дауылын ұйытқыған?!
Отырмын саған барар жол таба алмай,
Орап ап алды-артымды тұйық тұман.

Толық

Тездете алмай ай менен жыл жүрісін

Тездете алмай ай менен жыл жүрісін,
Сағынумен өткізген күн құрысын.
Өмір бойы келесің мекендеумен
Жүрегімнің құпия бір бұрышын.

Толық

Жасырындың сен менен

Жүрегімді орадым да жалынға,
Маздадым мен жүйріктің жалында.
Көз алдыма келді дүние дөңгелеп,
Ал бірақ та сен болмадың жанымда.

Толық

Бақанас – біздің балалық

Ұл едік онда, қыз едік,
Бір емес едік – жүз едік.
Бақанас деген өзенді
Олай да кешкен – біз едік,

Толық

Соға кетсең қайтеді?

Соға кетсең қайтеді, жарқыным-ау,
Сағыныш пен уайымның парқы бір-ау!
Немқұрайды, қатыгез қарайтындай,
Арзан ба еді өмірдің нарқы мынау?

Толық

Сағындың ба сен мені?

Жыл құстары қиқулап,
Көшкенде өзен сеңдері,
Көкірегіңде күй тулап,
Сағындың ба сен мені?

Толық

Есіңде ме?

Жаз күркесін күз келіп жығар әлі,
Өрекпумен өзендей жыл ағады.
Шағаласын шақырып шалғай кеткен,
Көлдерім тұр көзімде жылағалы.

Толық

Шәкәрім тошаласында

Қарайлап өткен өмір тоса ала ма?
Қаншама құпия бар осы арада.
Тұратын мұңды асырып, сыр жасырып,
Мен келдім ақын жатқан тошалаға.

Толық

Біздің ауыл

Біздің ауыл бүркіттің ұясындай,
Тарбағатай тауының қиясында.
Қыран қонар тектұрды қасиетті
Шәуқарғаға шулаған қиясың ба?

Толық

Ақынмен қоштасу

Көлденең ақын жатты көз алдымда,
Қалтырап қарап тұрдым,
Бозардым да.
Ақылдым,

Толық