Не істей алам енді мен өмір үшін
Не істей алам, енді мен өзім үшін,
Шалқып біткен, қайратсыз көңіл үшін.
Бұл күндерде күліп, ойнап жүргенменен,
Не жасадым екінші өмір үшін.
Не істей алам, енді мен өзім үшін,
Шалқып біткен, қайратсыз көңіл үшін.
Бұл күндерде күліп, ойнап жүргенменен,
Не жасадым екінші өмір үшін.
Жеткізем қалай сырымды,
Арнадым саған жырымды.
Қол жетпес көркем,аяулым,
Жүрегім дертке ұрынды.
Жоғалттым мен сол сәттен махаббатты,
Махабаттың жарасы неге қатты?
Тоқтата алмай жүректегі сол апатты,
Аңсадым тек өзіңді одан қатты.
Қоштасты ғой өмірімен не етейін
Жан-жағына төгетін ед тек мейір
Алып кеттің қанша жанның тағдырын
Ұшақ деген аттан қалған Bek Air
Абай - дара, Абай-дана қазакта
Үлы ақынды оқымаған қазақ па?
Қазақты танытқан әлемге,
Абайдай ақын болмас ғаламда.
Міне,бәлкім...
Өлеңменен сырластым
Өлең-досым,өлең-жаным,мұңдасым
Айта алмаған сырларымды іштегі
Абай жаққан бір сәуле сөнбеу үшін,
Ертеңгінің үміті өлмеу үшін,
Зұлымдыққа мәңгілік төзбеу үшін,
Дәл шындықты жүрекпен көздеу үшін,
Әкем менің - отағасы, отбасының қорғаны,
Әкем болса, бақ-береке, ырыстың мол болғаны.
Анам менің - отанасы, отбасының шуағы,
Бар жақсылық, бар мейірім сол анамнан туады,
Жігіттер сері көп тегі
Кейбірі серттік етеді.
Есігін ашты маған да
Маxаббат деген ертегі.
Көкірегіңді көтерерсің досым көп деп, көп менен.
Мына менде танысым көп, бірақ досым жоқ демен.
Бір достар бар xабарласар, көрісерміз тек кейде,
Бірақ соның өзі дағы ғұмыр сәтке жетпей ме?!
Бұл өмір тұрады екен мың сұрақтан,
Жауапсыз сұрақтар да жетіп жатыр.
Бірі Алланың мейіріміне бөленем деп,
Бірі шексіз байлығына кенелем деп,
Жантанудың негізін қаладыңыз,
Ұлы Абайды ұстазға баладыңыз.
Таза діннің шындығын жырлаймын деп
Хақиқат деп Алланы санадыңыз.
Нұр-Сұлтан - болашақ, бар әлем таныған,
Үнемі ақындық сезімді жаныған.
Астана тынысы елдікке куә боп,
Бұл жерде еліміз өркендеп, дамыған.
Уақыт алдап, өтіп жатыр зымыран,
Қашан? Неге толар екен құмыраң?
Біреулер жүр лай, батпақты серік қып,
Біреулерде иманына беріктік.
Таба алмадым рухани дос жаныма,
Сыр шертетін, жарылатын ағыла.
Бөлісетін ішімдегі мұңымды,
Түсірмейтін рухани шын құнымды.
Өмір де бір шежіре кітаптайын,
Өткен әр күн оқылған парақтайын.
Ой сырласым болады түнде серік,
Талдағандай мазмұнын сараптайын
уақыт,шіркін, ырғағынан жаңылмас,
ал ,адамдар жанталасқан өлермен.
Саxна-өмір,сағат тілі жалықпас,
Шапалағын сарт-сарт моққан көрермен.
Ақ көйлегін киіп ап,таңданады,
Ақ ұлпамен айнала нұр шашады.
Қыс мезгілі суықта,қаталда боп,
Жылы да боп,көңілге бал жағады.
Отаным менің –Қазақстан!
Сен үшін арнаймын, мәңгі жыр дастан
Көркейе бер, Қазақстан,
Мәңгі Отан ,Мәңгі таң!
Туылғам Байғаниндей өңірінен
Бойыма талант қонып жыр төгілген
Берген ғой Аллам маған,шүкір қылам,
Сол себепті жырымды төгемін мен
Ешкімді биік қоймаған,
Өмір б3зге сыйлаған,
Бар жақсыны жинаған,
Өзін туған анадан.
Екі мыңда он тоғызыншы жыл еді,
Ақпан айдың бұл төртінші күні еді.
Аязда емес, боранда емес түн еді,
Кім біліпті мұндай жағдай боларын.
Ей, дүние, жемтігісің арамның,
Тек ұлтымның тағдырына алаңмын.
Осы жолда құмға айналып жігерім,
Қап-қараңғы тар қапасқа қамалдым.
Елордамыз Астана
Көркейе бер жас қала.
Жадыраған Астанам
Сен деп жазам дастан – ән
Келесiң көз алмай жерден бiр,
Ұялдың - кездесу алғашқы.
Мен келем, жүзiм - нұр, кеудем - жыр,
Көңiлдi бiр ғажап ән басты.
Ей, дүние, жемтігісің арамның,
Тек ұлтымның тағдырына алаңмын.
Осы жолда құмға айналып жігерім,
Қап-қараңғы тар қапасқа қамалдым.
Қайран жастар, кез болды ойланатын ,
Білім , əдет , ақылды ойға алатын
Кешегі тарихыма көз жүгіртсем ,
Мына заман бұзылды деп ойға аламын .
Елге жауып өлеңдей көне барқыт,
Адамзаттан жаралған өнері артық.
Ғасыр жүгін көтерген Қасым қайда,
Өн бойынан тұратын өлең аңқып?!
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі