Арымның таза екенін
Арымның таза екенін,
Жаныма жалау етемін.
Қаулаған өрттей өсекті,
Бықсытып басып кетемін.
Арымның таза екенін,
Жаныма жалау етемін.
Қаулаған өрттей өсекті,
Бықсытып басып кетемін.
Ассалаума-ғалейкум!
Сөзді қорек еткендер,
Ақ қағазға малтығып,
Ақыл, ойға бөккендер.
Терің тамған топырақ,
Терің тамған тастардан,
Өзің жатқан торқалы,
Топырақтан жастанған.
Қайтесің бағың жанбаса,
Ойлаған бола бермес-ті.
Ойдың да көбі далбаса,
Ойлаймыз кейде өнбесті.
Жомарт Алла саған бәрін беріпті,
Елік мінез, сұлулықты көрікті.
Елжіретер ерке назды ерікті,
Дарынды ғып, жалынды ғып жаратып.
Қайран өлең қашырды да ұйқыны,
Ұйқы шіркін шығарады ұйқы-тұйқыны.
Самайдың да қыраулары молайып,
Көздің алдын басты әжім қиқымы.
Мені өзіндей көр, достым, жаны бөлек демесең,
Сен қуансаң қуанып, айдарымнан жел есем.
Өзіңді ойлап мен бүгін біраз жасқа қартайдым,
Өзінді ойлап ешқашан тебіренген емес ем.
Ризамын құбылыстың бәріне де,
Көгілдір көктем, қыстың кәріне де.
Тағдырым тақия емес басымдағы,
Кезігіп, кез боламын әлі неге?
Тұңғиық көкте нұр шашып, жұлдыздар қанша самсаған,
Жұлдызын іздеп қайда деп, қарайтын шығар барша адам.
Шынары ма едің шындықтың – шырқаудан жүрек аңсаған,
Сыр әні ме едің мұңлықтың айта-айта сені шаршаған.
Алдыма алып әлпештеп, жасымнан шерткен сырласым,
Жүрегім менің бар болса, пернең боп сенің жырласын.
Жырламай қалар сор перне шанағы бір күн сынғасын,
Жырламай қалар сор жүрек соғуы бір күн тынғасын.
Өзіңсің ақын, түн бойы тұңғиық ойда жататын,
Бір шумақ сырлы жырменен қарсы алып таңды ататын.
Сайраса құстар сан түрлі сыр түйіп тыңдар сен ғана,
Күй шертер күйшің – табиғат, мұңдасың, досың – кең дала.
Ана сіз сондай ғажапсыз,
Махаббат толы жүрегің.
Әжімің сондай әдемі,
Нұрланып тұрар реңің.
Күш бермеді Құдайым қайратым жоқ,
Ауызбенен сайраймын-құр шамасы жоқ.
Ауызды да бермегенде қайтер екем?
Жүрер-ма екем қалам теріп пайдасы жоқ.
Қаншалықты мен сүйгенмен
Жүрегіңмен сен шын сүйесің?
Қаншалықты мен күйгенмен
Жаныңменен мен үшін күйесің?
Аламанда көптен озған жүйрігімсің,
Бәлкім сен көктен түскен бұйрығымсың.
Махаббат майданында құрбан қылмай
Тағдырдың мені түсірген құрығысың.
Өлеңдерім, өмірлік жан асылым,
Табар бір күн өмірден жарасымын.
Әрбір сөзі – дүрсілі жүрегімнің,
Әрбір сөзі – жанарым-қарашығым,
Саулығың керек сеңдердің, көген көздерім,
Бастағы бақыт, алдағы шаттық – өздерің.
Еңсемді басса қиналған кейбір кездерім,
Еңсемді менің көтеріп жүрген өздерің.
Жастық шақ өтіп бара ма,
Сағымға сіңген құйындай?
Бастапты самай ағара,
Тәңірдің тартқан сыйындай.
Шабыт – шаңырақ, сөз – уық, ойың – жайған кереге,
Осы үшеуі жымдасып айналар бүтін денеге.
Қисынсыз шумақ қыстырып, жұлқа тартса желбауды,
Ұятқа өлең қалдырып, шаңырақ түсер төбеңе.
Мен болып, досым, қарашы дарқан өмірге,
Мен болып, досым, қарашы барлық көңілге.
Араша түскін, жазықсыз жапа шексе жан,
Қайғысын оның көруің мүмкін өзің де.
Желпінткен туған жердің белендерін,
Тербеткен айдын көлдің тереңдерін.
Мендегі ыстық құшақ сағынышпен
Аймалап өлеңдерім көрер ме едің,
Күнде ертең деп, күн артынан күн өтті,
Күйбең тірлік, күйрек ойлар жүдетті.
Алматыға көшем-көшем деуменен,
Жаз да жылжып, жабығыңқы күз өтті.
Ұйқысыз өтті сан түндер сарғайып өтіп сары таң,
Ойлардан шығар ормандай арса-арса болып арысам.
Зымырап, жалған дүние сен қанша жүйрік болсаң да,
Арманға толы жүрекпен ақтық дем алып жарысам.
Барды – барға,
Нарды нарға теңегін.
Көтермейді қайық жүгін кеменің.
Ақылдымен бір туса да ақымақ,
Ер де арып, еңкейіп тынады екен,
Тұлпар – тулақ, қозы көш – құла мекен.
Тас та еріп, табаның тайғанақтап,
Болат семсер майысып сынады екен.
Жоқшыдай жоғын іздеген,
Жолаушы жанбыз біз деген.
Қалмады орман сүзбеген,
Қалмады сулар жүзбеген.
Жақсымен, жаманмен де,
Жомартпен, сараңмен де.
Жолдас боп жүрдім талай,
Адалмен, араммен де.
Кездерім көп аяқты шалыс басқан,
Шалғандар да көп екен алыспастан.
Қалғаным да көп екен қатар шауып,
Озғаным да көп екен жарыспастан.
Аялай бер, домбыра, арманымды,
Сен жақынсың жардан да жанға мұңлы.
Менде өшкен сезімді қайта оятып,
Қайта атыр көрмеген таңдарымды.
Қалқайып есегінің құлақтары,
Бұл қарттар жібермейді құр аптаны.
Бір тобы құтты болсын айтып жүрсе,
Бір тобы асқа аттанар жырақтағы.
Үлгі еттім ұлылардың қасиетін,
Кішімін жасы үлкенге бас иетін.
Қаратып жерге тағы кеткенім жоқ.
Қонақжай қоңыр үйдің ас иесін.
Адамдығын өзінің түсінбеген,
Кім сөйлесер түйсіксіз кісіңменен.
Ұлыққа да айтамыз кішік бол деп,
Болмай жатып қорқамын ісінгеннен.
Барымды айдап, тасып қалың малдай,
Жалбақтап жүрсем дағы жаным қалмай.
Жақпадым кейде жақын тартқаныма,
Бейне бір кіріптар боп табылғандай.
Есепсіз күнде адаммен жолығамын,
Таныстар көше бойы тобыр ағын.
Кездесіп біреуіне – жадырасам,
Кездесіп біреуіне – торығамын.
Біріңе, балам, көзімнің оты дарыған,
Сұрқиялар мен сұмдардың жүзін қарыған.
Біріңе, балам, дарыған пейілім жарыған,
Пейілі кеңдер арыған емес, арыған.
Ұмытсам деймін,
Дұшпанның таба жаласын,
Дұшпансыз кімді табасың?
Керегі қанша жаңғыртып,
-
-
-
-
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі