Өмір түбі
Өмір - теңіз,
Адам толқын жүгірген,
Жұлып алған,
Терек, талды түбірмен.
Жол үстінде бұрышта,
Үйреншікті-қоныста.
Таң азаннан қол жайып
Шықты пенде жұмысқа...
Бүгінгі күн, кешегіден сорақы,
Аш та қылмас, тоқ та қылмас тамағы.
Байшікештің - қолдарында арағы
Кедейлердің - қонышында орағы.
Өңештен өткендерді, ас қыласың,
Жетпейді, төрт тарапқа қос құлашың.
Жақсы сөздің, нәрімен сусындатып
Жамандықты зәріңмен, басқа ұрасың!
Қараөткелде, Ақмола,
Тұрған Бабам - жалауы.
Целинаград - бұл қала
Астананың - атауы!
Қылышым жоқ, шабар едім - дұшпанды,
Найзам да жоқ, түйрер жанды - қастанды.
Гүрзім қайда, қара тасты талқандар,
Ұран қайда
Кеудемді кернеп арманым,
Қиялым -құрыш қорғаным,
Дем басып,
Қырда отырмын
Арай шашып,
Күн шықты, ұясынан,
Қырқаның- қызыл жыңғыл қиясынан,
Шырылдап торғай- Елді оятып жүр
Бар киімі, қаруы, алтындалған ыдысы,
Тауып алды сүйекті, жер қазғанда бір кісі.
Пақыр емес әрине, Патша ма, әлде кім білсін
Заманында билеген, ұлылырдың ұлысы.
Қанатымен көлдің бетін
Жалап ұшты - шағала
Күміс толқын көк өрнегін
Алып қашпақ далаға.
Тағдырдың-тауқыметі,
Көрінбейді,
Ол, Сенің соңында жүр, ерінбейді.
Одан қашу,
Келер бір күн таң атар,
Ай да туар, Күн шығар,
Айдаһардай төксем қаһар
Айбарыма кәм шыдар,
Жырла да зарла, көңілім,
Сел болып жасың төгілсін.
Есіткен ойдан баз кешіп,
Қамығып шындап егілсін.
Жас жүрегім, жанба текке,
Бола берме арманда.
Өрлессең де жерден көкке,
Жай табу жоқ жалғанда.
Ертеректе ер жүрегім,
Ізгі, еркін, ерке еді.
Бар үмітім, ен тілегім
Мәңгі сондай... көрік еді.
Жаздың алды, жас өмірім солады,
Сарша тамыз, от жүрегім тоңады.
Көкірегімді кернеп кейде шыдатпай,
Бірдеңе деп сөйлегендей соғады.
Бар ойым бастан кешті көзім көріп,
Көп қиял солғындады сәуле сөніп.
Жалғыз - ақ қалған нәрсе азап тарту,
Жемісі жалған ойдың жүрген көніп.
Бернияз Күлеев
Әзірге әуре емес ақын анық,
Күні кеп қан құрбанның кезек салық.
Жазғанның азабы мен - ақ зарында,
Қыршын жас күн ілгері болған ғарық.
Ыңды - зыңды көшені бойлап жүрсем де,
Көп халқы бар құлшылық үйге кірсем де.
Отырсам да өңшең жастың ішінде,
Өзім көнген ұзақ қиял тек менде.
Ес білгендей болсам да күні кеше,
Одан бері жыл өтті әлденеше.
Содан бастап бір бөлек өмір сүріп,
Өзге түрмен жасаппын бұл күнгеше.
Мен саған жат қыр баласы,
Қырда тудым, қырда өстім.
Таулы, тасты айналасы,
Көлде жүздім, су кештім.
От жалын ой өртеп ішті,
Жай таптырмай жаныма.
Өткізумен ерте - кешті,
У жайылды қаныма.
Өткен соң қызық дәуір балалықтың,
Өмірге кірді өзгеріс саналып күн.
Ойласам бас қатады, жан ашиды.
Арасын балаық пен саналықтың.
Ойла, ойла, ойға тойма,
Ойла, толған жас көңіл.
Жырла, ойла, ойла, жырла,
Жырмен жұбан, жан көңіл.
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі