Өлең, жыр, ақындар

Ілмек бойынша іздеу


Өлеңдер (1571)

Менің республикам

Тауды көрсең күн көзімен таласқан,
Аспан көрсең Ай мен Күнге жол ашқан,
Менің байтақ республикам таулары —
Менің көгім мөлдіреген сол аспан.

Толық

Бурабай көл

(Өміржанға)
Мінгескен айнала тау арқасына,
Бурабай жатыр орман ортасында.
Бір сүңгіп Бурабайдың толқынына,

Толық

Қаныш туралы екі өлең

1. ЕСКЕРТКІШ
Батты балқып дала мұнға
Бір кездегі өз сырласы.
Көздердің тұр жанарында

Толық

Ашхабадтағы Ленин ескерткіші

Жел күрсініп,
Жер сілкініп,
Тау жалынын шашқанда.
Ашхабадты

Толық

Сағындым

Жазық дала жасыл нулы,
Белдеріңді сағындым.
Жәрменкедей жазғытұрғы,
Көлдеріңді сағындым.

Толық

«Қаракөз»

Қаракөз шарап ұсынды
Шараптың аты «Қаракөз».
Көрер ем сенің күшіңді
Кездеспей қалдың ана кез.

Толық

Қарқаралы

Қарқаралы, сен маған жолықтың,
Өлеңі болып Қасым Аманжоловтың.
Таң жүзі болып,
Ән құзы болып Мәдидің

Толық

Тыңда, дүние, тыныштық үнін

Соғыста қорықпағандар —
Соғыста болмағандар,
Жорықта жортпағандар —
Кек оғын жонбағандар:

Толық

Арман қыз

Сыр бойында бір қыз бар,
Көруге асық жігіттер.
Жерде жанған жұлдыздай,
Бәрі содан үміткер.

Толық

Орыс тілі

Найзағайдай айқасқан оқ ұшқыны,
Арқыраған алапат соғыс күні.
Шабуылға бастады «алға!»
деген Жалғыз сөзбен айбынды орыс тілі.

Толық

Жусан

Өне бойы иіп тұрған сүт ағын,
Жиып алған бүкіл дүние жұпарын.
Етпетімнен жата қалып таңертең
Мен жусанның ащы иісін жұтамын.

Толық

Ұстаз

Пушкин менен Лермонтовты сыйға алып,
Келді бір күн кең далаға Иванов.
Аңқылдаған ақ көңілді жан екен,
Бүкіл торғай қарсы алды жиналып.

Толық

250-інші оқ туралы баллада

Снаряд қара жердің ұрып төсін,
Волховтың сапырады тұнық кешін.
Жаралы жас жауынгер жанталасып,
Басады пулеметтің шүріппесін.

Толық

Бесеу

(Партизан әңгімесі)
1
Бес бұтақтай бес адамбыз,
Бірі үшін бес жан қиямыз.

Толық

Ақ қайың

Жапырағын күн сүйіп,
Бұтағын жел тербеткен.
Даласында Волховтың,
Дарқан өсіп ер жеткен.

Толық

Сарқырама

Көз тауып мұздың нәзік ойығынан,
Төгіліп меруерт моншақ мойынынан,
Шыққандай ерке сұлу еркіндікке
Кавказдың қарлы суық қойынынан.

Толық

Қаратау

(Ғабит Мүсреповке)
«Басынан Қаратаудың көш келеді...»
Осы еді ата-баба ескі өлеңі.
Жатталып көне дала көкірегінде

Толық

Аққу

Қос қанатын дүр сілкіп,
Жан-жағына қаранып.
Садақ мойнын иілтіп,
Сылаң қағып таранып,

Толық

Соғыстан қайтқан солдаттар

Жаутаңдап қарап дала тұр,
Көз жасын сүртіп жаңа бір.
Хабарсыз ұлын сұрауға
Жолыңды тосып ана жүр.

Толық

Алатау

Жұлдыздарға тіреп қойып асқарын,
Бұлақтармен жазып өмір дастанын,
Бүкіл қазақ кеудесіндей Алатау —
Күншығыстың көтеріп тұр аспанын.

Толық