Мүдәррис әфәндіге жазған бір мәктубім
З... әфәндия жолдадым хат,
Көре алмай дидарыңыз біз бұл сағат.
Мақсудым жатырқамай жанасуда,
Жан құмар жақсыларға біздің ғадәт.
З... әфәндия жолдадым хат,
Көре алмай дидарыңыз біз бұл сағат.
Мақсудым жатырқамай жанасуда,
Жан құмар жақсыларға біздің ғадәт.
Бұл жазған, замандастар, насихатым,
Емесдур риядан, хақ ниетім.
Көңілі ашық, көзі өткір інілерім,
Хәр түрлі мүһим істен файда алатын.
Сәлем жаздым балдызға
Осы ауылда кез келіп,
Қазақшылық ғұрпында
Бар ғой деп қақым жезделік.
Жаздым сәлем балдызға.
Ғашығым сіздей жалғыз ба?
Осы ауылда кездестік,
Көңілімді қалғызба.
Ертеде Бозша деген ел болыпты,
Мекені Тұңғыш деген бел болыпты.
Өзім ғалым құдайдың үйін көрген,
Бозбай деген сол елде ер болыпты.
Өлеңмен мені біреу жамандаған,
Сөйтсе дағы ретін таба алмаған.
Әйтеуір жамандаудың жөні осы деп,
Анық кінә қоймаған, табандаған.
Ғашықлық – бір ыстық күн желі тымық,
Басына түскен жанның көңілі сынық.
Қаратпас бай-жарлының шамасына,
Адамды желіктірсе жігітшілік.
Менің елім босана алмай құрсаудан,
Дем жұтқанда құлдық соры у шаңнан.
Әшкерелеп зұлымдығын патшаның,
Өзің едің жан дауыспен жар салған.
Оятып бар қазағын ұйқысынан,
«Оян, қазақ!» деп ұрандап, өлең жазған.
Болсын деп ел жандары көрегенді,
Бұл өлеңді қазағыма бағыттаған.
Міржақып, неге отырсың қалам тартпай,
Бәйге алмас болғанменен жүйрік шаппай.
Шамаңды кәдәри хал көрсетсеңші,
Байғұс-ау, оянсаңшы қарап жатпай.
Сан тұман тұмшалаған санамызды,
Кер заман бола алмайды маған ізгі.
Өйткені алып тынды өлім деген,
Міржақып Дулатовтай бабамызды.
Күзетшілер оянды ерте ақырып,
Шай алуға тұтқындарды шақырып.
Бейшаралар уқалай көзін жүгірді
Тастаған ғой тізесін әбден батырып.
Һүнердың афзалдығын еттім зікір,
Мұхтәрәм оқушылар, жібер пікір.
Ғылыммен хасыл болған нәрселерді
Жазайын баян етіп, тыңдап отыр.
Көке аға, осы күнде мен жаспын ғой,
Жай-күйіңді біле алмай адастым ғой.
Көп жылдар мешеу қалған халық үшін,
Алаш деп, бәлшебек деп таластым ғой.
Жалғанға патша баланған,
Данышпан ізгі саналған,
Аллашыл әділ адамнан,
Қайдан шықты бұл мінез?!
Атқамінер жүр
Сұмдығын сатып халыққа.
Күбір-күбір сыбырлап,
Шығармай сырын жарыққа.
Жау жүрек, қыран көзді арыстаным,
Жан қыйып халық үшін қарысқаның.
Қатардан қазақ сорды қалдырмасқа
Бәйгеде ұлы дүбір жарысқаның.
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі