Даласында майданның
Даласында майданның
жағасында Сайранның
өтті-кетті, не керек,
қарымтасыз қайран күн,
Өлеңімді қорлама
Бұрынғылар тықты апарып торға да,
жырындылар жықты апарып орға да,
шындық үшін жаны шығып,
шырылдап,
Тілімнен де, білімнен де шықпай мән
Тілімнен де, білімнен де шықпай мән,
ағайынға тие қоймай түк пайдам,
алты алаштан артылады-ау дерліктей
ақылым да әдірә қап, бітті айлам.
Мен айтсам...
Өскенімді айтып ем, толғанымды,
көшкенімді айтып ем, қонғанымды,
айтып едім бір ғана әулет емес,
әлеуметтің тірегі болғанымды.
Қызық күндерім
Қызық күндерім,
...бұзық түндерім.
тізіп тұр ма едің түзден мұң,—
саз үні тынды,
Жағынбадым әкіміңе, әмірге
Жағынбадым әкіміңе, әмірге,
жалбарына жалынбадым тәңірге,
намысымды берген жоқпын қолымнан.
көнген жоқпын қиянатқа, жәбірге.
Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім
Менің де "у мен өртке" толды-ау ішім,
Жетпейді әудем жерге зор дауысым,
Келіп ем достықты да қолдан иіп,
Көріп ем тон да киіп — тоңбау үшін.
Жеттің бе қуып, жырынды қайғым
Жеттің бе қуып, жырынды қайғым,
көріп те қапты төбеңді ел,
мен әлі де сол бұрынғыдаймын,
"Не болып кеткен!" — демеңдер.
Айтар едім
Айтар едім, құдай-ау, айтар едім — тыңдар кім?
Ортасында отырып құлақ кесті құлдардың,
Өткізе алмай өзімді, жеткізе алмай сөзімді,
Терек болып теңселіп, ырғай болып ырғалдым.
Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай
Еңсем түгілі, етегімді елге бастырмай,
Өзім бар жерде өзгенің жағын аштырмай,
Пендені бетіме қаратып көрген жоқ ем мен,
Бес төбет келіп беттей алмайтын қасқырдай.
Көлеңке жерде қалып бір қойған мұздақтай
Көлеңке жерде қалып бір қойған мұздақтай,
Тымырайып қана тұрар еді-ау ол міз бақпай.
Сәлеміңнің өзін сызданбай алған күні жоқ,
Жүрегіңді сенің шымыр еткізе сыздатпай.
Текті де едім
Текті де едім,
кешелер бетті де едім,
билікке де біршама жетті қолым,
Ақылым да бар еді (кімге бірақ
"Ақын деген көп қой!" дедің...
Нөкері бар,
мекері бар қостаған,
көрсеткісі келді ме әлде сес маған,
— Ақын деген көп қой бүгін! — деп қалды
Бойымдағы барша қуат, екпінмен
Бойымдағы барша қуат, екпінмен,
тыныш өмір сүре қойған жоқпын мен,
маңдайымды тауға тіреп, тасқа ұрып,
таңдайымды таң нұрына кептіргем.
Қауіп-қатер
Алпыстан асып кеткен жас та қауіп,
аяғың астындағы тас та қауіп, —
соншама қауіп-қатер арасында
барады-ау қайран дүние бастан ауып...
Ол да бір қызық кез еді
Арғыннан — ақын,
найманнан батыр алдырып,
Асының жолында автобус белін талдырып,
қара сөзіңді қамырдай илеп әп-сәтте
Қасымда Кәкімбек бар, Тұманбай бар
Орыстың отарбасын жалға мініп,
жетіп ек туған жерге таңда күліп,
кеудемде келе жатқан солмай әлі,
жетелеп сол баяғы арман, үміт.
Пікірлер
-
Сейлхан Гүлім
Әліппе -
Ақжол
Керемет -
Үміт Қылышбайқызы
Есіңе мені алғайсың өлеңі ән текстерінде көп өзгер...
- Narsha Bulgakbaev Нарша Булгакбаев
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі