Ғасыр қасіреті
Қай заманда тимеген жанға сүргін?
Тыртығы мен тарихтың таңбасы — ырғын.
Қайсар халық қаншалық күрессе де,
Қасіреті қалмаған әр ғасырдың.
Қай заманда тимеген жанға сүргін?
Тыртығы мен тарихтың таңбасы — ырғын.
Қайсар халық қаншалық күрессе де,
Қасіреті қалмаған әр ғасырдың.
Тірлік, тірлік, тіріде қол босар ма?
Жағдайыңа қарайлау болмас онда.
Қөңілі түссе біздерді ақын ғой деп,
Ерлер сапқа қосады анда-санда.
Қиялы емес қиналмайтын ақынның
Ұшып бара, ұшып бара жатырмын.
Қош деді де қошаметтеп қалды жер
Құшағында жиырмасыншы ғасырдың.
Алдағыңнан жеңіл емес арттағың,
Азабым деп ұқпа өмірдің артқанын...
Көзін,
Сөзін,
Ширек ғасыр тарамайтын мастығы
Дүниенің бір ғажабы — жастығың.
Жүген-құрық салдырмаса — сол жаман,
Тұмар болған анаң менен атаңа
Бар дегенге сенбеймін ойдан да асыл.
Өлең үшін табылар қайдан да сыр.
Мына ғасыр, бауырым, байқайсың ба?
Алау ғасыр,
«Қиындыққа кез болсаң,
Ақыл сұрау жөн, ботам!
Ғасыр дейді 100 жылды...» –
Деп бастады сөзді атам.
Айналайын атыңнан, Қазағым-ай,
Аз болды ма мазақ пен азабың-ай?
Бабалардың ерлігін ұмыттың ба?
Болдың неге жасқаншақ таза бұлай?
Жиырмасыншы ғасырымыз өткендерден
жақсы болам деп еді.
Үлгермеді алайда, жылдар қалды санаулы,
шалынысып аяғы, демі бітіп барады.
Жиырмасыншы ғасырдың соңғы шені,
Неткен кемел, неткен кең, көнбіс едің?
Неткен шалтсың, шапшаңсың, шыдамсызсың,
Не болады ертеңің енді сенің?
Біз ес білгенде
Ғасырдың бел ортасы еді,
Бүгін, міне, ғасырдың соңғы ширегі.
Қобалжиды адамзат қорқа соғып,
Болашақ ғасырлардың шежірешілері,
Сұп-сұрғылт салқын жүзімді
көрсетейін сендерге,
Менің өткен ізімді жазғыларың келгенде,
Мұнда келсем, өлең-жыр туады не,
Аңыздары тасымен куәлі де.
Уәліні сағынам бала күнгі,
Сағынардай не бар сол Уәліде?
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі